МПЦ се мисли дали да ја гради црквата

Поделени милења во врвот на Црквата дали навистина е неопходно да се гради храм на локацијата која веќе ја купија за педесетина илјади евра

Билјана Јовановска



Македонската православна црква нема намера скоро да почне со изградба на црквата „Св. Константин и Елена“ на скопскиот плоштад „Македонија“. Кога и дали во догледно време ќе се зафати со градежни работи, никој не сака официјално да соопшти.

Државното земјиште што Владата и' го додели на Црквата веќе е купено, со непосредна спогодба, по повластени услови и цена и тоа пред повеќе од еден месец. Парцелата од 1.525 квадрати во најстрогиот центар на Скопје ја чини Македонската православна црква 35 евра за квадрат, што е симболичен износ. Меѓутоа, иако пренамената засега не се спомнува, не е исклучено МПЦ да се определи за изградба на некаков друг објект.

Во Скопје Црквата има неколку храмови, кои со години се градат, но поради недостиг од средства завршувањето се оддолжува, така што, објективно, возобновувањето на „Св. Константин и Елена“ не е на списокот на приоритети. Неофицијално, великодостоинственици на МПЦ имаат поделени мислења околу црквата на скопскиот плоштад и некои од нив, неофицијално, сметаат дека во услови кога во јавноста ставовите се поделени, дури и радикализирани, доблесно е идејата да се остави за некои други времиња. Прво, тешко дека МПЦ би можела сама да се впушти во градба без загарантирана финансиска конструкција од државата, но и затоа што почнување друг храм би ги разгневило верниците од населбите во кои воопшто нема или, пак, црквата се гради со години.

Дали Советот на општина Центар ќе се одлучи за спроведување референдум на кој граѓаните би се изјасниле за црквата на плоштадот „Македонија“, МПЦ не ја засега, зашто таа стана сопственик на атрактивна локација. Размислувањата одат дотаму што се говори дека моментно можеби и на Црквата би и' одговарал негативен исход од референдумот, за полесно да може да размислува за пренамена на земјиштето.

Особено, што во строгиот центар на Скопје, во радиус од неколку стотини метри има три цркви - „Св. Димитрија“, „Пресвета Богородица“ и Соборниот храм „Св. Климент Охридски“ кои, многу често, на богослужбите остануваат полупразни. Оттаму, на духовниците, или барем на дел од нив, во вакви услови и не им е најважно возобновувањето на „Св. Константин и Елена“, туку регрутирањето вистински верници, кои ќе присуствуваат барем на неделните богослужби.