Години на порази за Македонија

Ненад Богоевски

За жал, сите во Македонија во изминатите години наседнавме како опиени на национализмот што ни го обвитка Владата на Никола Груевски преку поимот патриотизам. Почнавме да си замислуваме дека светот не не' сака, дека сите големи држави се против нас...

А, всушност, само партијата на власт добиваше политички поени, освојуваше избори, додека целиот народ тонеше во сиромаштија, стандардот се уништуваше, сметките станаа сто проценти повисоки од пред пет години. Им аплаудиравме на Груевски и на Милошовски дека, наводно, ни го бранеа името и идентитетот додека градеа споменици и музеи и ни кажуваа се' ќе било подобро и се' ќе донело повеќе пари за секој наш граѓанин.

И така поминаа пет години, помина повеќе од мандатот на оваа власт и сите целосно излеговме од филмот. Се вртиме околу себе и не ни се верува како изгледа Македонија. Не ни е јасно како сите земји од соседството не' претркаа и донесоа милијарди евра инвестиции за секоја година, станаа полноправни членки во НАТО или не претркаа на патот кон членството во ЕУ.

Ги слушавме и се' уште ги слушаме главните дека сме на прав пат, а поразите на Македонија само се зголемуваат. Нашата гордост, нашето достоинство, нашиот идентитет ги губиме од ден на ден: не станавме членка на НАТО, иако Албанија и Хрватска го добија членството; не започнавме преговори за членство во ЕУ, иако Албанија, Србија, Црна Гора веќе добиваат кандидатски статус; немавме Македонско претседателство со Советот на Европа; деновиве го губиме македонскиот јазик како официјален во Обединетите нации и во Советот на Европа.

И сево ова се случува во изминатите пет години власт на ВМРО-ДПМНЕ и Никола Груевски. Ни ден порано од пред тој да дојде на власт. Ова се дефинитивно години на порази за Македонија, независно колку ПР-службите на Груевски сакаат да не' убедуваат дека на патот до Брисел сме стигнале до Виена или дека лидерот на опозицијата му бил виновен за поразите на ВМРО-ДПМНЕ.

А, бевме научени да славиме, и тоа многу да славиме како држава. Славевме зашто во 2003 година станавме дел од Јадранската повелба под покровителство на САД, кои го гарантираа нашиот влез во НАТО заедно со Албанија и Хрватска.

Колку само славевме кога во 2004 година Америка не' призна како држава под нашето уставно име – Република Македонија. Ги наполнивме плоштадите и ден денес се гордееме со тоа признавање.

Се сеќаваме многу добро како во 2005 година на Градскиот плоштад во Скопје го славевме добивањето на статусот кандидат за членство во Европската унија. Им се придруживме на Хрватите и речиси го фативме брзиот воз за членството во ЕУ што за нас значи наплив на инвестиции, а со самото тоа отворање огромен број приватни работни места и сериозна борба против сиромаштијата во Македонија.

Тоа беа години на победи за Македонија во периодот од 2003 до 2006 година. Дали некој се лутел, дали сметал дека е тоа политички став, но не, ова се фактите и граѓаните ги паметат!

Е, па, ајде да се решиме што сакаме – да славиме порази или победи?