Берлусконизација на македонските медиуми

Власта е се' позатворена за информации, а медиумите изложени на притисоци и небулозни истражувања на институти блиски до властa

Светлана Унковска


Се' поотворено и погрубо се врши притисок врз медиумите.Дали главна причина за тоа се подготовките за жешка политичка есен и се' погласните најави за одржување предвремени избори? Директните прозивки и навреди упатени прво до новинарите и до дописничките од Брисел, а сега веќе и за цели медиуми, е само мал дел од општата атмосфера на односот на власта кон дел од седмата сила, која одбива да се приклучи кон композицијата на „подобните“ и критички ја опсервира работата на Владата.

Нема ништо ново да се каже ако се рече дека слободата на медиумите во Македонија не е на задоволително ниво. Сепак, треба некого да го загрижи фактот што влијателните истражувачки центри секоја година ни бележат одреден пад во оваа сфера. Иако по овие резултати секогаш знаеме да искоментираме дека сме го допреле дното, сепак, се покажува дека сме способни дури да ги поместиме и границите на дното.

И додека од една страна расте притисокот врз слободата на говорот, актуелната власт е се' позатворена за информации и тие се добиваат само во дозирана форма. На прес-конференциите министрите најчесто одбиваат да одговараат на прашањата на новинарите, доколку тоа не е за темата или за она што тие сакаат да го пренесат како порака.

Односот меѓу новинарите и власта деновиве е тема и на бројни анализи во Франција. Најотворено се тврди дека и покрај тоа што состојбите никогаш не биле розови, сепак, со доаѓањето на Никола Саркози на власт, кој не го крие презирот кон новинарите, станале крајно сложени. Состојбата се отсликува со тоа што се вели дека Франција се берлусконизира што, пак, стана своевиден синоним или единица мерка за притисок врз медиумите. Премиерот Никола Груевски, пак, на одбележувањето на годишнината од формирањето на ВМРО-ДПМНЕ покажа дека му е близок стилот на Саркози. Јавно и отворено посочи со прст кон оние медиуми што не се по негова мерка.

И последното небулозно истражување на институтот „Димитрија Чуповски“, кој важи за близок до владејачката ВМРО-ДПМНЕ, е крајно селективно и насочено само кон одредени медиуми. Уште почудни се квалификациите со кои се вели дека одредени телевизии и весници „информирале негативно за ВМРО-ДПМНЕ, а позитивно или неутрално за СДСМ“. Или обратно, во зависност од медиумот.

Комуникологот Климе Бабунски вели дека не е спорно да се прават истражувања, туку е важно по која методологија се прават и кој го спровел тоа истражување.

„Многу е важно да се знае каков е кредибилитетот на нивниот потпис, со каква методологија е направено и дали со извештајот може да се добие целосна слика од тие резултати“, вели Бабунски.

Но, токму виртуелноста на овој институт и тесниот истражувачки пристап, ги става под прашање релевантноста на дадените резултати, но и мотивите на истражувачите. Со одговорните од „Димитрие Чупоски“ е невозможно да се контактира, па затоа останува голема непознатост каде се наоѓа нивното седиште, како ги прават анализите, а уште помалку каква методологија користат.

„Ова е насочено кон проширувањето на непријателската листа на медиумите, кои не се под контрола на власта. Се прави обид да се дискредитираат определени медиуми, но со самото тоа, практично, себеси се дискредитираат. Јас така ја гледам целата оваа приказна. Странува збор за партиски контролиран институт, кој е дел од кампањата на власта за дискредитирање на одредени медиуми, кои ја критикуваат владејачката партија. Со тоа само го нарушуваат имиџот на Македонија како земја која се залага за демократски вредности“, оценува Жарко Трајановски, колумнист и експерт за човекови права.