Насловна

Зошто Милошоски ја напушта кариерата?

Првите реакции се дека оставката не носи навестувања дека Владата го менува курсот кон името

Светлана Унковска



Дали само приватни мотиви се причината министерот за надворешни работи, Антонио Милошоски, да се повлече од позицијата шеф на дипломатијата или постои политичка заднина во донесувањето на неговата одлука да замине од функцијата на која беше во изминатите пет години. Политички кругови непрестано лицитираат за причините откако шефот на дипломатијата го потврди тоа што „Утрински весник“ прв го објави: „Заминувам од семејни причини“!

Тонот со кој Милошоски настапи на прес-конференцијата не се помести од тоа дека единствено семејните, а ��е политичките причини се решавачки за тој да ја напушти министерската фотелја. Но, сепак, во декември минатата година, што значи само еден месец пред да разговара со премиерот Никола Груевски за неговата одлуката за напуштање на министерската фотелја, Милошоски изјави дека Македонија во наредниот период очекува интензивирање на активностите на посредникот во спорот за името Метју Нимиц.

Дали Милошоски сака да го одбегне овој притисок, кој е свесен дека веќе нема да може да го издржи, политичките аналитичари различно го оценуваат.

Поранешниот министер за надворешни работи, професорот Денко Малески, го пренесува искуството дека местото шеф на дипломатијата бара многу жртви во семејството и за него тој елемент е сосема разбирлив. Но, сепак, според него, постои и политички елемент во неговото повлекување.

„Сознанието дека во оваа општествена клима едноставно речиси да се нема излез е страшно фрустрирачки за некој што седи на таа позиција веќе пет години. Дека е тоа фактор, кој да речеме, мене би ми тежел и би сакал да се ослободам. Но, тој е дел од една структура што ја дели таа политика, а таму нема многу простор за отворено и јавно да говори што мисли, така што не знаеме многу што мисли тој“, вели Малевски.

Со ваквата констатација не се согласува професорот Стево Пендаровски, според кого, спорот со името не се политичките мотиви за заминувањето на Милошоски.

„Милошоски не е креаторот на надворешната политика на Македонија, таа се креира во Кабинетот на премиерот и тоа не само за името, туку и за дипломатските кадри, а во Министерството само се спроведува. Милошоски од почетокот знаеше дека е само фигура, а Министерството е сведено на техничко-логистички средби во доменот на надворешната политика. Ние од Милошоски не чувме ниеден збор поразличен и немаше ниедна одлука спротивна на она што мисли Груевски и затоа не гледам дека постојат некакви политички разидувања “, вели Пендаровски.

Меѓутоа, професорот Димитар Мирчев вели дека нема никаква најава дека повлекувањето на Милошоски е поради некакво засилување на преговорите.

„Лично се надевам дека од септември ќе се засилат преговорите, но некаква автоматска врска на повлекување на министерот, не гледам. Но, без разлика дали на таа функција е Милошоски или некој друг, нема да има отстапувања од нашата линија на водење на преговорите“, оценува професорот Мирчев.

Ниту еден од консултираните експерти не очекуваат дека заминувањето на Милошоски би можело да резултира со какво било дистанцирање од партијата ниту вртење на курсот околу спорот со името. Милошоски важи за еден од тврдите преговарачи за спорот со името, а во одредени интервјуа дадени за грчки медиуми излегува и со многу порадикални ставови од Груевски.

„Не се очекува дека станува збор за вртење на курсот околу спорот за името бидејќи креаторот на политиката останува ист, а и кој да биде, во иднина ќе мора да ги слуша препораките на премиерот. Милошоски со ниту една своја изјава не покажува дека е пофлексибилен, но дека не може да направи ништо зашто премиерот не му дава, еве ниту ’Викиликс’ не вади такво нешто. Тој честопати знаел да биде и многу порадикален во своите изјави од премиерот“, истакнува Пендаровски.