Колумна

Премиере, не го сакаме планот Б

Нина Нинеска-Фиданоска

Ние сме за опцијата А, а тоа е европска Македонија, членка на НАТО, респектирана, богата и перспективна

Засега немал во план премиерот Никола Груевски Македонија да се повлече од преговорите за името со Грција. Така барем ни обелодени во своето последно интервју дадено за еден домашен медиум, откако веројатно длабоко се покаја што истрча на лизгав терен со Б-92 и со онаа „напалена“ српска новинарка, која не најде ни малку разбирање за „добронамерноста“ на последните потези на премиерот и на неговата Влада.

Како и да е, Груевски по којзнае кој пат уверуваше дека немало да го напуштиме преговарачкиот процес за името. Иако следуваше оној втор дел од реченицата кој никако не ми се допадна и кој ми го внесе црвот на стравот и сомнежот, каде што премиерот, онака спонтано, нафрли дека „поддршката од граѓаните за еден ваков чекор со текот на времето се' повеќе се зголемувала“.

Што сакаше, всушност, да ни каже премиерот, се прашувам и по неколку дена откако го прочитав ваквиот негов, навидум безболен исказ, но за мене и за мојата непоправлива НАТО и ЕУ-амбиција премногу неизвесен. Дури и опасен.

Демек, еве ние од немајкаде преговараме со Грците, затоа што мораме, ама граѓаните се' повеќе сакаат да кренеме раце. Па зошто и да не ги послушаме, веројатно ќе следува како дилема во некое од наредните интервјуа на првиот министер. И воопшто нема да биде изненадување ако таква мисла произлезе од него, бидејќи тој, нели, секогаш и за се', се раководи исклучиво од интересите на граѓаните. И сега одлично му доаѓаат најновите анкети што го сондираат јавното мислење, а кои, за волја на вистината, и тоа како покажуваат се' поизразена резервираност и скепса дали воопшто и натаму треба да се преговара за овој децениски проблем.

За кој било потег на премиерот и на неговите министри, алибито го бара во широките народни маси што му ја дале довербата на последните избори. Ако го прашате, на пример, зошто упорно го турка оној кич од проект „Скопје 2014“, за кој секаде на глас ни се смеат, тој многу прецизно ќе ви одговори дека инспирацијата ја црпи од плебсот, кој му дал мандат да работи во негово име. Нешто во смисла дека ние го избравме и сега да го оставиме да покаже што знае и умее, а не постојано да наоѓаме мани на сите залагања за подобра иднина. Или, ако се обидете да спорите со премиерот на тема зошто ММФ не чинеше лани кога сиот нормален свет ги користеше неговите евтини кредити и така ја ублажуваше атаката врз граѓанството од драматичната криза, а зошто сега истите тие монетарци стануваат наши добронамерници кога ни нудат „заемче“ од 480 милиони евра, кои пак, онака попатно, никој поим нема кога, како и за што ќе се трошат, Груевски сосема сигурно ќе ни повтори оти тој најдобро проценил и оти има целосно право да не' задолжува до бесконечност, бидејќи, нели, нему сме му го отстапиле правото да одлучува што е најдобро за нас и за нашата држава.

Е па ако е така, премиере, зошто тогаш бегате кај граѓаните во обид да најдете утеха за Вашите, се надевам само бенигни размислувања, за евентуален прекин на преговорите за името со нашиот јужен сосед. Зошто сега ги мешате нив во ваквите, макар и само зародишни идеи? Што треба да очекуваме, дека ако граѓанските проценти „контра“ преговори и „за“ растурање на калимерата и со Грците и со целата меѓународна заедница нагло пораснат, Вие ќе ги послушате и без пардон ќе ставите „вето“ на сите досегашни надежи оти некогаш ќе станеме дел од богатиот и елитен европски клуб?

Па, нели, граѓанството Ви даде пас да работите во негово име и сега повелете и да го одработите тоа. Но, немојте да го правите тоа така што ќе се криете зад наводните народни желби „да не им се попушта на Грците“, туку истерајте го она што е навистина најзначаен национален интерес. А тоа сигурно не е изолација и економска бесперспективност поради отсуство на реални странски инвестиции, а уште помалку е она бескрајно инаетење со сите европски претставници кои Ви укажуваат колку многу грешите, туку исклучиво НАТО и ЕУ-интегрирање.

И запрашајте се еднаш, барем еднаш преиспитајте се, кој најмногу има удел што луѓето овде веќе и не веруваат дека има некаков бенефит од божемните преговори што ги водите. Немојте да го потценувате народот, тој е свесен дека практицирањето на преговарачкиот процес со сегашниов стил никогаш и никаде нема да не' одведе, па можеби и затоа Ви сигнализира дека или треба да преговарате, ама машки, или воопшто не преговарајте. Сигурна сум дека тоа е скриената порака што сака да Ви ја испорача граѓанството во анкетите, иако можеби не знае да се снајде најдобро во некогаш комплицирано формулираните анкетни прашања.

Колку и да веруваме во ветувањето што го лиферуваше вчера и претседателот Ѓорге Иванов, дека Македонија останува во преговорите и дека само во НАТО и во Е�� ја гледа својата перспектива, никако не можеме да се ослободиме од оној горчлив вкус на немање желба работите околу името реално да се поместат од мртва точка, можеби затоа што пак ги слушнавме истите и добро познати бетонирани позиции.

И мора да е свесен премиерот Груевски дека ние го сакаме планот А за земјава. А тој е само и само европска Македонија, членка на НАТО, респектирана, богата и перспективна. Планот Б, премиере, или другата алтернатива, која, како што самите рековте, веќе ја живееме 20 години наназад, веќе не ја сакаме за нашата држава. Дајте еднаш да се одлепиме од такви искривени сценарија и дајте еднаш да го одбереме вистинскиот план. За доброто на сите.