Мислења

Партнер на ДПМНЕ ја поддржува Грција?

Филип Петровски

Според младинецот од партијата на Стиљковиќ, кој ја поддржува Грција за името и Вранишковски за Црквата - тешко е да си Србин во БЈРМ! А ДПМНЕ - молчи!

И така, дознавме дека е тешко да си Србин во Македонија. Всушност, според Бојан Аврамовиќ, жител на Македонија, оваа држава се вика БРЈМ. Ако не знаете која е личноста што ја споменувам, да ви го претставам, тоа е потпретседателот на младината на партијата на Стоиљковиќ. А таа партија, пак, е во коалиција во ДПМНЕ, односно е на власт моментно. Денес ќе проанализираме што е тоа навистина тешко во животот на Србите во Македонија, односно БРЈМ, според нивните партиски ставови. Навистина е индикативно интервјуто на овој младинец од коалициската партија на власт и не е лошо да го имаат предвид тие што сакаат да бидат добро информирани.

Младинецот започнува со оцена дека навистина е денеска тешко да се живее тука затоа што имало организирана асимилација од македонските власти. Посебно по Втората светска војна затоа што Тито и' дал српска територија на новонастанатата нација, односно славомакедонци кои настанале од Србите по пат на асимилирање!? Овој прашалник не е случаен, затоа што не е јасно како може понова нација да асимилира постара или, пак, помала да асимилира поголема. Тоа се нелогичности на кои младинецот не се обидел да даде посериозен одговор, веројатно сметајќи дека нема да биде опсервиран подетално. Оти, ако се суди според однесувањето на сите политички субјекти во нашата држава, секој може да каже се' и сешто за државата и тоа да не се смета за никаков проблем. Можеби играл на карта дека е на власт и затоа за неговите антидржавни изјави не може да има никакви последици.

Како и да е, во интервјуто не застанува само на тоа. Аврамовиќ објаснува и дека единствена легитимна црква во Македонија е онаа на Вранишковски, кој, според него, е архиепископ охридски и митрополит на Скопје. Потоа нагласува дека МПЦ не е признаена никаде во светот. Секако, тоа е партиска позиција, затоа што Стоиљковиќ не пропушта можност јавно да се дружи во Вранишковски и театрално да му ја бацува раката. Секој има право јавно да си каже што си мисли и да се бори з�� политичка поддршка на своите ставови. Околу тоа немам проблем. Единствено проблематично е тоа што неговата партија е на власт во Македонија.

Додека, од една страна, се жалат дека се дискриминирани и, како што вели Аврамовиќ, со сменувани презимиња од -иќ на -ски, како последица на македонската државна политика, тие се во коалиција и со ДУИ. Сите 200 илјади Срби, колку што ги имало според него - а се плашеле да се изјаснат дека се тоа што се - се во коалиција со тие што најмногу ги мразат. Ако не ги мразат повеќе Македонците! Истовремено, нивен кадар директорува со јавни претпријатија, се вработува во администрацијата и е присутен насекаде во политичките механизми кои имаат влијание. На пример, мојот школски другар, со кого четири години седев во гимназиската клупа, Горан Стојковиќ, денес е директор на „Македонија пат“. Не на која било фирма, туку на голема државна структура. Всушност, не е баш многу активна таа фирма на терен, во смисла на средување на нашите патишта, но тоа е приказна за друг пат. Зборот ми беше дека дискриминацијата на Србите е толку силна што сосила ги тераме да директоруваат и да водат државна политика - истите тие што во интервјуа јавно не нарекуваат славомакедонци и го величаат Вранишковски!

Младиот Аврамовиќ во своето интервју навел дека претходно биле во коалиција со СДСМ. Тоа не била добра коалиција. Веројатно немале толку многу директори како сега. А, ха! Значи, независно од промената на власта тие биле на власт. Значи, најмалку осум години се во владејачката композиција како партија и малцинство. Тогаш, како тие се дискриминирани во оваа држава? Што е тоа што треба да го добијат за да бидат задоволни Аврамовиќ, Стоиљковиќ и другарите? Дури добија право да го реконструираат Зебрњак, симболот на поделбата на Македонија. И тоа од оваа власт. Што е потребно повеќе од тоа?

Од проверени извори знам дека Турците своевремено барале да се реконструираат некои нивни споменици од времето на балканските војни. За возврат понудиле да се вратат илинденското знаме, црешовото топче, како и еден декрет за македонската црква од 19 век. Но, како што се чини, тоа за нас не било интересно, туку да се задоволи коалицискиот партнер и да му се даде буквално се'. За мир во куќа.

Интересно е што Аврамовиќ забележал дека е неприродно да се биде во коалиција со ДПМНЕ! Тој ВМРО го нагласува како зло за Србите од Вардарска бановина, затоа што Черноземски (името не го навел, можеби не го знаел) го убил нивниот крал Александар. И покрај се' - сепак се во коалиција! Што ви кажува тоа? Дека се' што се кажува се приказни за мали деца. Дека треба по секоја цена да се изразува незадоволство за да се добие поголем дел од колачот. Всушност, целата политика што се води од оваа партија и нејзините пулени е на штета на Македонија, а во нивен личен интерес.

Какви се, се виде. Осум години молчат и се инсталираат во системот. Но, сега се демаскираа пред пошироката јавност. Дури поуспешни се и од ДУИ, која имаше мала пауза во власта меѓу 2006 и 2008 година.

Меѓутоа, се прашувам што прави ДПМНЕ? Зошто го толерира сето тоа? Се сведува ли политиката во Македонија само на интерес? Споменувајќи интерес, мислам на личен интерес. Оти, национален интерес никако не може да биде премолчување на изјавите во кои се дава поддршка на Грција во спорот за името. Момчето забраздило ептен спротивно на владината политика за антиквизација. Македонија, според него, била дел од античка Грција, како што се Атина и Спарта. А, Александар Велики бил по татко Влав, а по мајка Грк. Ова е прв пат некој отворено во нашата држава да им дава поддршка на Грците во нивните намери. Има ли оваа држава јавен обвинител? Да го прочита ова интервју внимателно и да се произнесе за него. Или нема?

Како и да е, проценувам дека ДПМНЕ нема да реагира. Нема да се произнесе. Така прави секогаш кога нема што да каже. Но, не е лошо да се потсетиме дека српското влијание во таа партија е сега многу силно и игра можеби пресудна улога во формирањето на политиките и стратегиите. Се сеќавате ли на Косана Николиќ, која го тестираше имунитетот на „вмровците“ со пуштањето на „Девет југовиќа“ на годишнината на жените. Се' си помина како да не било. Не било, ама само во нивните редови. Внимателните аналитичари го забележаа овој историски дисконтинуитет, кој сега веќе станува концепција според која се владее.

(Авторот e доктор по политички науки)

http://filippetrovski.blog.mk/