Претходен број

Ќе ги врати ли скапата храна нашите луѓе на село?

Производството на храна може да стане профитабилен бизнис, а во град е се' потешко да се најде работа

Александрија Стевковска

Актуелноста на поскапувањето на храна и профитабилноста на производството во овој бизнис започнува да ги враќа луѓето на село. Тенденцијата на миграција село - град веќе забележува обратна насока, па дел од некогаш напуштените земјоделски површини веќе почнуваат да се ставаат во функција на производство на храна. Се очекува за две години голем дел од необработените површини повторно да почнат да се обработуваат, иако за тоа ќе бидат потребни вложувања во руралните подрачја за да се обезбедат елементарни услови за нормално функционирање на луѓето.

„Во некои села веќе можат да се видат семејства кои се враќаат. Верувам дека за една-две години голем дел од луѓето кои отидоа во град заради подобра егзистенција и ја оставија земјата и добитокот ќе се вратат во село. Причина за тоа е аграрната политика, која овозможува добивање субвенции, пласман и друг вид поддршка за луѓето кои ќе решат да се вратат на обработка на земјата. Ако до пред неколку година се работеа 600.000 хектари земја, до 2006 година 200.000 хектари беа напуштени. Минатата година и оваа година 50.000 хектари од тие напуштени површини веќе се ставени во функција на производство на храна. За две години веќе очекуваме поголемо полнење на селата и омасовување на земјоделското производство“, вели Вељо Тантаров, претседател на Сојузот на земјоделците.

Пресудно за враќање на луѓето на село е намалување на можностите за наоѓање работа во град, затварањето на индустриските капацитети, што доведе до ситуација гладот да затропа на многу врати, што е поттик дел од населението да реши да се врати на село.

„Верувам дека ако земјоделството го вратиме на прагот да носи толкав приход како во почетокот на 1990-тите години, луѓето ќе се занимаваат со земјоделство без да се двоумат. Мислам дека селото прв�� природно ќе ги привлече луѓето поради приходот што ќе го создадат, а второ, проблемот со невработеноста во државата сигурно ќе биде излез за многу граѓани во овој дел, без разлика на нивото на образование. Миграција село – град, пред се' на младите, на оние од 30 до 35 години, мора да престане, но истовремено мора тоа да биде проследено со изградба на добра комунална инфраструктура за населените места“, вели Зоран Заев, градоначалник на Струмица, најголемиот земјоделски град во Македонија.

До пред две-три години, селата во Македонија интензивно се празнеа од активното работоспособно население, а оние што остануваа беа постари лица кои не беа моќни да ја работат земјата. Процесот на иселување од селските средини најмногу беше евидентен во руралните зафрлени региони, каде што не можеше да се обезбеди ниту минимум егзистенција за населението, дури и ако тоа се нафати на обработка на плодните површини. Се проценуваше д��ка во некои региони има и до 50 отсто намалување на земјоделската популација. Во тие години се опустошија селските средини кои претходно се обработуваа, а она што се обработуваше во најголем дел беше наменето за личните потреби, бидејќи беше отежнат пласманот на сите култури.

Според статистичките податоци, Македонија има близу половина милион земјоделци, односно 454.504 граѓани се занимаваат со оваа дејност, од кои на 167.992 лица земјоделството им е единствена активност.

Согласно со овие бројки на лица што се занимаваат со земјоделство, може да се каже дека нашата земја е земјоделска, но, според експертите, тоа не е докрај издржано, бидејќи македонското земјоделство е ниско развиено. Покрај тоа, сметаат експертите, земјава увезува една третина од земјоделските производи, што ја поништува дефиницијата за земјоделска дејност.