Дојде ли крај на американската империја?

Американците се уплашени за бенефициите и приматот во светот

ВАШИНГТОН – Дали минатата недела и' дојде крајот на американската империја? Привлечно е да се каже - да. Одлуката на „Стандард енд Пурс“ да ја отстрани светската економска суперсила од листата зајмувачи без ризик беше на некој начин климакс на жалното поглавје што ја обелодени парализата на Вашингтон за да ја видат сите.

Агенцијата се согласи со администрацијата на претседателот Барак Обама дека е потребно да се заштедат четири билиони долари од долгот од 14,3 билиони во следните десет години. Но, договорот постигнат по 11 часа за зголемување на лимитот за зајмување и за намалување на дефицитот што ги доведе САД до работ на првото неисполнување на обврските, обезбеди заштеда од само 2,1 билиони долари.

Дебатата во САД во изминатите неколку недели беше многу нервозна, бидејќи Американците се исплашени. Партијата Чајанка е преплашена дека потрошувачката ќе ја донесе земјата до уништување. Демократите стравуваат дека нивните ценети бенефиции за постарите и сиромашните ќе биде распарчени. Сите тие се плашат дека времето на Америка како број еден сила во светот е завршено и дека на постојаниот тренд на развој што ја трансформираше земјата од крајот на 19 век, па досега му е дојден крајот.

Имено, сега речиси секој шести Американец преживува со владините субвенции за храна, кои во просек изнесуваа 282 долари месечно по семејство. Официјалната стапка за невработеност е 9,1 проценти, но е многу повисока ако се вклучат и оние што се без работа подолго време. Цените на куќите опаднаа за 33 проценти од кога беше достигнат врвот, повеќе од падот забележан за време на големата депресија. И покрај најдобрите намери на Обама за стимулирање на трошењето, на американската инфраструктура и' беше доделена оценка „Д“ од Американското здружение на градежни инженери, каде што речиси секој пети мост беше класифициран како „структурно несоодветен“.

Платите на луѓето од средната класа стагнираат веќе 15 години и бумот во домувањето и кредитирањето што внесе малку енергија во животот на обичните луѓе пресуши. Претприемаштвото е во долгорочен пад – теоријата е дека либерализираниот и проширен Волстрит апсорбираше премногу бизнис-таленти. Земјите од БРИК – Бразил, Русија, Индија и Кина – се појавија како закана за доминацијата ја САД, која беше изградена на производствена база, која постојано се преселува преку морето.

Земјата треба да направи и одредени големи ментални приспособувања. Ќе треба да прифати послаба армија – таква која нема да троши толку колку остатокот од светот заедно. Американците ќе треба да прифатат дека низ светот има половина милијарда луѓе што и' припаѓаат на средната класа и што можат да извршуваат многу од работите што и тие можат и да смислат нови.

Америка денес се споредува со Британија во 1914 година или Рим во врвот на својата моќ, пред нивниот брз пад од надмоќта. Наспроти инволвираноста во секое прашање на надворешната политика, повлекувањето и од Ирак и од Авганистан за неколку години ќе биде од корист. Сепак, земјата води во индустриите витални за 21 век и понатаму останува приврзана кон тежнеењето за подобро. Се' уште никој во светот не може да се спореди со креативноста, експериментацијата и поттикот на САД.

Одлуката на „Стандард енд Пурс“ беше шок што му беше потребен на Конгресот. Откако ќе ја продолжат битката по летниот распуст, демократите и републиканците треба да се потсетат на зборовите на Бил Клинтон, кој рече: „Нема ништо лошо во Америка, што не може да биде излечено од она што е добро со Америка“.