Насловна

Зошто е заклучена вратата меѓу Железничка и Автобуска станица

Патниците често извисуваат на воз или на автобус, бидејќи поради затворената врата, се принудени да кружат од една до другата станица

Снежана Калабакова



Колку време му треба на еден патник што пристигнал на Автобуска станица да стигне до Железничка за да се качи на воз. И обратно, на оној што мора од воз на автобус. Веројатно мереле и знаат само оние што во мал број минути брзале да го фатат другиот вид превоз. Во трката да стигнат од едно до друго превозно средство, на овие патници пречка им е затворената единствена врата за комуникација меѓу двете станици. Освен што на неа е ставен клуч, таа е затворена и со бетонски жардиниери.

Поминувањето низ оваа врата е единствениот и најкус пат од железничките перони до автобусите и обратно. Но, бидејќи таа е затворена, патниците мора да кружат, независно од која страна и да тргнат. Ако излезат од влезот спроти станбените згради во населбата Пролет, со торбите в рака ќе мораат најпрвин да се протнат меѓу паркираните автомобили и такси-возила, па да заобиколат дел од надворешната тераса на слаткарницата „Шехеразада“ или да поминат меѓу масите на гостите. Веднаш потоа на аголот може да се судрат и со оние што чекаат да купат кикирики, па на следниот агол со количките за ѓевреци и на крајот да влезат во станицата.

Слична е ситуацијата и од страната кон Аеродром. А не им е лесно, велат, ниту по влегувањето внатре. Бидејќи ескалаторите не работат, така заитани со торбите в раце, мораат да се качуваат по едни, па по уште едни скали за да дојдат до пероните на кои само ќе констатираат дека возот им заминал. Е, тогаш велат оние што се нашле во ваквите ситуации, сфаќаат колку им е важно да има отворена врата за комуникација од едната до другата станица. Тоа сега е особено важно и поради зголемената фреквенција на патници, кои доаѓаат или заминуваат со меѓународните возови и веднаш бараат автобуска врска, не сакајќи да губат време. Особено не им е пријатно со часови да седат во валканите и под сите стандарди чекалници на Железничката станица. За жал, ништо не е подобра и хигиената пред станицата, а патниците често забележуваат преполни канти со ѓубре, кое повеќе се наоѓа околу кошниците отколку во нив.

„Вратата меѓу Железничка и Автобуска станица е затворена од безбедносни причини, бидејќи има голема фреквенција на луѓе. Автобуската има четири други излези за патниците, но ако е потребно, лесно ќе се договориме со Железница и летово ќе ја отвориме и на врата ќе поставиме обезбедување. Заеднички интерес на двете станици е да има прелевање патници. Зимно време повеќе ја затвораме и поради провев и губење на топлината. Инаку извршена е анализа и утврдено е дека нема големо прелевање патници од една во друга станица, вели Масар Омерагиќ, сопственик на Меѓуградската автобуска станица.

Од „Македонски железници“ искажуваат подготвеност да се договорат со Меѓуградската автобуска станица и да ја отворат вратата за комуникација меѓу двете станици. Велат ќе го направат тоа во интерес на патниците, а веројатно досега не го сториле тоа бидејќи никој не пројавил иницијатива.