Поглед

Овци за Рипли

Димитар Чулев

Има настани околу кои тешко може да се изгради став. Завчерашната сообраќајка во која беа усмртени 33 овци на регионалниот пат Штип - Велес медиумите го поместија под рубриката „сообраќајки“. Консументите на медиумските извештаи со вртење глава ја примија веста која како да беше симната од фајловите на Риплиевата „Верувале или не“. Трети... со доза на сарказам се прашуваа дали тоа Македонија претендира на трет рекорд за Гинис по прилепските сарми и 3,5 тони грав во Сарчиево.

Триесет и три „со еден удар“ од автомобил е респектабилна бројка и прашање на „вкусот“ на тикерите на странските агенции дали (и кога) оваа вест ќе ја пренесат како „ексклузивна“ на глобално ниво. Уште повеќе што последниот помор на овци доаѓа некако во континуитет по 80-те, односно 40-те загинати од гром во последните триесетина дена... И поовчарски нации од нашава не можат да се пофалат со таков квантитет!

Во последната сообраќа, нема виновници: не е виновен возачот на супер „сеатот“ што на автопатот (прецизно одбележана површина покриена со асфалт наменета за движење на моторни возила) среде ноќ некој му подметнал стадо овци. Не е виновен ни сопственикот на стадото, кој не бил викнат на јавна расправа при изградбата на патната инфраструктура во тој дел од Македонија, кога бил заборавен ситниот детаљ дека овците не се камили, дека тие животни консумираат вода и дека изворите за напојување останале од спротивната страна на пасиштето одвоено од водата со – регионален пат.

Oва ја отвора моралната дилема дали информациите за ликвидација на живи суштества не ја вознемируваат малолетната публика и дали изданијата „Вести“ кои почнуваат да личат на реално шоу не треба да почнуваат со предупредување „само во присуство на родител или старател“.