Мислења

Зошто Евреите успеваат?

Џери З. Малер

Евреите беа ориентирани кон образованието и подготвени да ги одложат моментните задоволства и приходи за потоа да добијат повеќе од нив

Последниве децении економистите се обидуваа да го искористат концептот човечки капитал, честопати дефиниран како способности, вештини, знаење и наклонетост што упатуваат на економски успех. Сепак, оние што го користат терминот често сметаат дека концептуализирањето на некој феномен значи прв чекор кон негово манипулирање. Всушност, „политиката на човечки капитал“ сега е во мода. Но, што ако многу од способностите и наклонетостите се продукт на историјата, со можност да бидат сфатени и објаснети, но не и лесно реплицирани?

Сајмон Кузнец, еден од големите економисти на 20 век, беше пионер на теоријата за човечки капитал. Кратко време пред да почине Кузнец му препорачал на еден млад колега дека треба да се проучи улогата на Евреите во економскиот живот. Во целина, економистите и другите социјални експерти ги занемаруваа историјата на Евреите и капитализмот, од разбирливи иако неубедливи причини. За повеќето економисти, степенот до кој модерниот капитализам е обликуван од претходните културни предиспозиции, е извор на збунетост во најдобар случај, ако не и фактор што треба да се отфрли.

Такви културни размислувања едноставно не се вклопуваат во категориите во кои економистите се предиспонирани да размислуваат. Кога економистите испитуваат „човечки капитал“, тие преферираат мерливи критериуми, како што се годините на образование. Се' додека човечкиот капитал инволвира карактери и разновидно знаење, што се пренесуваат во доменот на семејството и заедницата, место од формалното образование, тој е и методолошки неостварлив и тежок за манипулирање од политиката.

Доколку се погледне историското искуство на Евреите се забележува дека иако повеќето Евреи биле заглавени во сиромаштија на почетокот на 20 век, со текот на времето тие настојувале да поминат диспропорционално добро во општествата, што им овозможило да конкурираат на еднаква основа. Тоа беше забележано прво во Централна и во Западна Европа, а потоа во САД. Тие поминуваа особено добро во трговијата. Во потрага по економски средини што не се заземени од други, Евреите често создаваа пазари за нови производи и услуги. Тие први развија нови малопродажни институции, од стоковни куќи до мали продавници. Секторите на економијата со најбрз развој од крајот на 19 век, се оние, слободно класифицирани како „сервисни индустрии“, што често опфаќаат ширење информации и забава - активности во кои Евреите се посебно истакнати - од издавачка дејност до естрада, од филмови до комерцијални спортови. Тие беа наклонети и да поминат диспропорционално добро во изучените професии, како што се медицина, право и сметководство - што имаат централно значење за современото капиталистичко општество.

Фактот дека Евреите долго време беа малцинство изложено на дискриминација, понекогаш се наведува како причина за нивната тенденција да им се посветат на трговијата, финансиите и професиите. Сепак, не сите малцинства што долго време се изложени на дискриминација успеваат во пазарна конкуренција. Има неколку начини да се објасни диспропорционалното достигнување на Евреите. Пред се', Евреите имаат повеќе искуство со трговија отколку повеќето други групи, а премолченото знаење за купување, продавање и предноста од пресметувањето, што се пренесувало во семејствата поврзани со бизнисот, објаснува зошто Евреите настојувале да бидат подобри. Покрај тоа, во поголем дел од Европа, Евреите долго време беа исклучени од утврдената економија на земјопоседништвото и други полиња резервирани за христијаните. Затоа, тие научија внимателно да следат нови можности во недоволно опслужените пазари, работејќи, на пример, како препродавачи или создавајќи нови производи или нови форми на маркетинг. И социјалните мрежи имаа важна улога. Евреите беа раширени во многу земји, но донекаде користеа заеднички јазик и имаа чувство за заедничка судбина. Тие беа посвесни за далечните можности, имаа повеќе меѓународни контакти и беа диспропорционално активни во меѓународната трговија.

Покрај тоа, Евреите имаат религиска култура што промовира универзална писменост на возрасните, барем за мажите, и култура што го почитува учењето од книги. Тие ставови и склоности беа пренесувани од верските текстови до секуларните форми на образование. Како резултат на тоа, Евреите беа многу ориентирани кон образованието и подготвени да ги одложат моментните задоволства и приходи за да добијат повеќе од нив. Тие фактори даваат чувство зошто освртот на историјата на Евреите под капитализмот ни помага да го разбереме капитализмот погенерално. Тоа не потсетува дека голем дел од успехот во едно капиталистичко општество се базира на културни и на историски фактори што даваат квалитети, како што се иновативност, подготвеност да се толерира ризик и да се одложи задоволството преку заштеди и образование. Тие културни карактеристики тешко се мерат, затоа економистите се чувствуваат збунети кога работат со нив. Честопати тие се пренесуваат во семејствата, така што ја избегнуваат социјалната политика што се базира на идејата дека еднаквоста на можностите може да се создаде со дејствување на владата.

Истражувањето на економската историја на Евреите не' потсетува дека групите што се диспропорционално успешни наидуваат на различни политички реакции. Општествата што долго време се ориентирани кон економска динамика настојуваат да ги поздрават економски успешните луѓе, гледајќи ги како извор на заемна добивка. Но, културите што настојуваат да ги навредуваат економски успешните луѓе - или како одбивање на еднаквоста или со имплицитната претпоставка дека економската добивка на некои луѓе мора да биде на штета на другите - имаат тенденција да бидат повеќе непријателски расположени кон Евреите и оддадени на конспиративни теории за да се објасни нивниот економски успех. Повеќето општества се некаде во спектарот меѓу тие два пола.

Некои социјални експерти се претпазливи кога свртуваат внимание кон реалноста на диспропорционалниот економски успех на Евреите поради страв од поттикнување антисемитизам или придонес кон конспиративните теории за еврејската економска доминација. Несомнено, конспиративните размислувања секогаш ќе најдат материјал за нивните опсесии. Фактот дека историјата на Евреите и на капитализмот ја доведува во прашање сегашната социјално-научна мудрост и метода е причина повеќе да се испита темата.

(Авторот е професор по историја на Католичкиот универзитет на Америка во Вашингтон и пишува за „Проект синдикејт“. „Утрински весник“ е дел од мрежата на „Проект синдикејт“.)