Владата и аферата „Ибар“: шпионот од соседната врата

Зошто Груевски мирно го набљудува земјотресот во албанскиот камп

Соња Крамарска


Премиерот Никола Груевски избега точно навреме во Брисел минатата седмица, кога се упати кон седиштето на ЕУ во екот на скандалот со досието „Ибар“. Кога јавноста во Македонија лакомо ги консумираше првите подробности околу шпионските активности на лидерот на ДУИ, Ахмети, Груевски во Брисел чекаше СМС-пораки од Папандреу за точното време на одржување на средбата што ја одлагаше грчкиот премиер два пати.

Но, Груевски и се врати точно навреме за да даде одговор на некои од прашањата што ги поставува јавноста. Кој стои зад политичкиот отстрел на Али Ахмети и колкава е моќта на Владата, доколку не стои зад скандалот, да влијае за негово зауздување. Одговорите, меѓутоа, изостанаа.

Претседателот на државата, Ѓорге Иванов, и премиерот Никола Груевски одлучија на аферата од огромни размери во албанскиот блок - да одговорат со молк. Груевски, откако избувна скандалот речиси е во домашен притвор и очигледно избегнува да даде јавен коментар околу поведението на неговиот коалициски партнер или пак поведението на оние што ги лансираа досиејата. Се обиде да го стивне скандалот, затворајќи ги министрите на отворена 24-часовна седница на Владата. Иванов, пак, вчера се огласи, но не за загрижувачката ситуација што владее во албанскиот камп, туку за парите што ги потрошил неговиот претходник Црвенковски за комуникациска стратегија.

Но, излезе дека запенетиот „Ибар“ повеќе никој не може да го запре и оттука зачудува игнорантскиот однос на Иванов и Груевски кон силната бура што ја зафати партијата, чие учество во владината коалиција е пресудно за стабилноста на извршната власт и за внатрешнополитичкиот амбиент во Македонија.

„Македонците не треба да бидат среќни околу последните случувања во албанскиот камп“, предупреди колумнистот и универзитетски професор Љубомир Фрчкоски при првите јавни одгласи околу неочекуваниот политички атентат што му го направија на лидерот на ДУИ.

Зошто Македонците не треба да бидат радосни или рамнодушни кон напнатоста што владее деновиве меѓу двете водечки партии на Албанците ДУИ и ДПА во светлина на обвинувањата на Ахмети и соработниците дека досиејата се одмазда на Мендух Тачи?

„Албанците се посрамени од откритијата за нивниот лидер. За очекување е бесот кај нив да порасне и да се насочи кон државата, бидејќи дозволи процесот на лустрацијата да излезе од контрола“, одговара Љубомир Фрчкоски. „Само аматер не може да ги согледа последиците од нервозата што владее меѓу Албанците“, вели тој.

Ако во Скопје не се прават анализи за можните последици од аферата „Ибар“, соседна Приштина без двоумење му притекна на помош на Ахмети. Вршителот на должноста претседател на Косово, Јакуп Красниќи, министерот за транспорт Фатмир Лимај и пратеникот Наит Хасани, сите дадоа изјави во одбрана на Ахмети. Уште еден доказ дека македонската политика се најде во расчекор со прашањата кои го засегаат регионалниот контекст и кои во некои политички кругови од опкружувањето на Македонија предизвикаа вознемиреност, за разлика од спокојноста ка�� нас дома.

Груевски, чие политичко влијание може да се насети (но, за жал, не и да се докаже) во некои од претходните одлуки на Комисијата, го остави Ахмети да се брани сам како знае и умее. „ДУИ е дотерана до ѕид и очигледно е дека нема стратегија како да се извлече“, велат аналитичарите.

Процените се дека е невозможно ДУИ да се тресе, а Владата во која учествува со седум министерски места и е клучен партнер за нејзината стабилност и меѓуетничката стабилност во земјата да остане непогодена. На Македонија и' претстојат сложени операции, како што се пописот на населението, кој не може да се изведе без соработка со лидерите на ДУИ и ДПА, одлука за компромис со Грција за што ќе биде потребна поширока политичка поддршка и позитивно расположение од Тетово и од Гостивар за нормално функционирање на државата.

Но, последните случувања покажаа дека Ахмети за неговиот коалициски партнер и премиер Груевски има третман само на шпион од соседната врата. Како што е, впрочем, односот на целата македонска заедница кон оваа афера, која ја стави на коцка довербата не само меѓу партиите и лидерите од албанскиот блок, туку и пошироко - довербата меѓу етничките заедници во Македонија и во регионот.