Поглед

Скап живот

Александрија Стевковска

Преживувањето со просечните месечни примања вакви какви што се и со секојдневните поскапувања, стана вистинска уметност. Луѓето стануваат виртуози во обидот да го закрпат месецот и да направат приоритет на нешта од кои не можат да се откажат, за оние помалку неопходните да ги остават за наредниот месец. Храната поскапува, а никој веќе не се грижи дали добро и квалитетно се храни, туку како да се наполни стомакот.

Речиси стана невозможна мисија да внимаваш на здравото тело, а во исто време да не настрада паричникот. Или телото или семејниот буџет ќе настрадаат. Изборот е личен, ако воопшто некој има избор. Цените се секој ден се' повисоки, примањата исти, па како и да се заврти, се појавува финансиски амбис во кој запаѓа речиси секое семејство.

Поскапувањата станаа кошмар со кој живееме секој нов ден. За разлика од минатите времиња кога сите имаа повеќе пари, но немаа голем избор производи, сега состојбата е поинаква. Полиците во маркетите кои никнуваат како печурки се преполни со производи, за дел од нив повеќето луѓе и не знаат како се користат, но се' помалку луѓе можат да си дозволат да ги купат, па се јавува парадоксот на богата понуда и сиромашен народ.

Ако летово што изминува беше тешко за живеење поради дивеењето на цените на овошјето и на зеленчукот, септември е уште потежок. Месецов на трошокот за храна се накалемува и трошокот за училиште, за неколку теглички зимница, за набавка на дрва, поскапо парно. Подготовките за зима го тенчат и така тенкиот стандард на граѓаните, кој во последно време фати надолен колосек. Во време на галопирачки од на цивилизацијата напред, стандардот на граѓаните со големи чекори назадува, па се поставува прашањето каде е границата и колку секој може да издржи.