Претходен број

Тешко нам со ваков Судски совет

Авторот и' е познат на Редакцијата

Судскиот совет си ја врши својата работа, избира и разрешува судии и е активен. Кога човек набљудува отстрана се' е добро. Првиот човек, патем полноправен пензионер, дава изјави на телевизии, во весници, до тука не би било ништо чудно да не станува збор за групација од луѓе (т.н. Судски совет) што ги поставила (поддржала). Нема потреба да се правиме ни луди ни слепи, групацијата е добро одбрано друштво кое има една и само една цел - да одработи тоа што треба да се одработи, а се знае многу добро за кого! Какви реформи, какви бакрачи! Нема ни „р“ од реформи, се' е само залажување, трошење пари дадени однадвор за реформи, форма без суштина, сликање пред камери и тука некаде завршува се'. Министерот за правда го пофали Судскиот совет дека вредно работел и избрал дури 115 судии за нецела година, а разрешил 11. Тоа е точно, но има и друго нешто уште поточно и поважно од бројот што се потенцира - сите тие нови судии (тешко на нас кога во животот ќе дојдеме тие да ни судат) „мирисаат“ на партиски луѓе. Што се' не е избрано и од каде се' не е донесен кадар - само да биде „наш“ човек. Какви не профили од занимања се во комбинација, какви „стручњаци“, без ниту еден ден поминат во суд ќе ни делат правда со години. Не се сфаќа ли дека има повозвишени вредности во едно општество отколку местење свои „партизани“, нестручни, незаинтересирани и штетни за таму каде што ќе дојдат.

Според кои критериуми се бира судија е клучно прашање. Секако, се бираат според стручноста и способноста, според тоа колку години или децении биле стручни соработници, колку предмети и како изработиле, колку се вешти, колку странски јазици зборуваат, дали ракуваат со компјутери, колку стручни семинари и советувања имаат посетено. Тоа би биле критериумите за избор во една нормална држава, но кај нас ништо од ова нема ама никакво значење! Има само еден критериум - следниот судија да биде од партијата која е на власт. Ако тој критериум се поврзе и со дете, зет, снаа или слично на сегашен или бивш судија, тоа е, пак, ептен добитна комбинација. За ваквите нема утка на изборите кај нас. Не постои друго ништо за „добар“ кандидат за судија во сите овие години, иако акцент ставам на последните избори во режија на новоформираниот Судски совет, како тело кое бира и разрешува судии и на оваа партија на власт.

Не значи ни најмалку дека работите беа различни и пред неа, но оваа власт ја избра народот да ги смени работите, а не да продолжи со истото т��а. Ова се случува со изборот во буквално целото судство во државата и по хоризонтала и по вертикала. Само да ја спомнам изборната лакрдија во Врховниот суд, кога јавна тајна во кулоарите во судовите беше дека е познато кој ќе биде избран за судија, па дури и претседател, замислете, па така судиите кои сакале да конкурираат за тие места просто и немале мотив да се пријават на конкурсот.