Поглед

Каде исчезна рокенролот?

Тина Иванова

Цеца, Аца Лукас, Јелена Карлеуша, Даниела, Грашо, Здравко Чолиќ... Уште многу други имиња од турбофолкерската српска и забавната хрватска музичка сцена ги преплавија Скопје и Македонија, се населија на плоштадите, во кафулињата, на фестивалите, во концертните сали. Освен традиционалниот концерт на Македонската филхармонија со популарните валцери и полки на Штраус, пред и за време на новогодишните и божикните празници на македонската публика не и' се нуди ништо друго, освен шунд. И тоа во голема мера.

Истово невкусно музичко мени, секоја чест на исклучоците, се најавува дека ќе се сервира и на дел од македонските национални медиуми. Оваа „прекрасна“ новогодишна „културна“ закуска сигурно ќе ја консумира голем дел од македонската „слушателска“ публика. Таа нема избор, нема шанса за едукација. На оние другите што не гледаат никаков предизвик или не се идентификуваат со музичката понуда на градот и државата, не им останува ништо друго освен да си ги држат главите како ноеви в земја. Зашто се соочуваат со културна деструкција. Со сиромаштија на духот.

Овде, и особено во последно време нема алтернативи што ќе се борат за истиот простор што го окупира т.н. модерна новокомпонирана музика, а и тие што постојат, се потиснати и никако или сосема малку истретирани од страна на медиумите. Особено катастрофална е состојбата во малите места каде што нема никаква културна понуда, освен некој инцидентен, кампањски „културен бран“. Иако мислевме дека нам тоа не може да ни се случи, турбофолкот и се она што се нарекува забавна музика од соседството сепак, и кај нас стана институција. Сега само се прашуваме, каде исчезна рокенролот и се' што тој предизвикуваше околу себе?