Претходен број

ЕДИТОРИЈАЛ

Процес што ќе влезе во аналите

Даниела Трпчевска

„Јас и понатаму мирно ќе спијам, но од вечерва очигледно судијката и сите оние кои се инволвирани во овој голем скандал нема да имаат мирен сон“. Со револтираност и горчина во гласот вака завчера поранешниот премиер и ексминистер за одбрана, Владо Бучковски, ја коментираше судската пресуда, со која му е изречена затворска казна од 3,5 години. Истата санкција судијката Вангелина Маркудова му ја одреди и на генералот Методи Стамболиски за злоупотреба на службената положба и овластување. Со читањето на пресудата, за само шеесетина секунди, се стави крај на процесот што траеше повеќе од една година.

На многубројните рочишта од октомври минатата година досега низ судницата продефилираа бројни сведоци од Армијата и од военото разузнавање, се слушнаа бројни меѓусебни обвинувања, но и воени тајни за безбедносната состојба во 2001 година. Но, најголем интерес предизвика разврската на случајот што од стартот го следеа низа скандали. Пресудата не само што изминативе два дена е во фокусот на странската и на домашната јавност, туку и ќе влезе во аналите на македонското судство токму поради фактот што се осудени висок политички, како и воен функционер во државата.

И Бучковски и Стамболиски тешко дека ќе можат мирно да спијат со оглед на тоа дека одлуката на судот допрва треба да биде преиспитувана од Апелација. Сега надежите на осудените, за кои пресудата на Основниот суд Скопје 1 во најмала рака е скандалозна, се вперени кон повисокиот суд. Тој треба да пресече дали набавките на резервните делови за армиските тенкови биле направени незаконски и е предизвикана штета од речиси 2,5 милиони евра, или пак ваквите набавки биле оправдани оти се правени за време на кризата во 2001 година.

Бучковски не е прв министер чија работа се нашла под лупа на полицијата. И неговиот претходник Љубен Пауновски е осуден на идентична казна од 3,5 години затвор за неправилности во работењето, а забелешки им беа упатувани и на други министри од МО. Но, Бучковски е прв поранешен премиер кој се соочил со обвинувања дека ја оштетил државата, за што му е изречена казна од 3,5 години затвор.

Случајот со тенковските делови ќе остане ��о сеќавањето на јавноста по многубројните скандали што го следеа од самиот почеток: итната комисиска седница за одземање на неговиот пратенички имунитет, која се случи во пресрет на празникот Илинден, масовните протести на неговите сопартијци пред судот и одлуката да му биде укинат притворот и да му се даде шанса да се брани од слобода. Но, процесот ќе остане запаметен и по сериозниот однос на обвинетите спрема случајот, кои редовно се појавуваа на рочиштата, не изнаоѓајќи најразновидни оправдувања за да го забошотат или одолжат судењето.

Самиот Бучковски лани пред почетокот на судскиот процес изјавуваше дека „нема намера никаде да бега и оти ќе остане овде да се соочи со обвинувањата“. Една година потоа тој од судот излезе разочаран и со обвинување дека станува збор за политички монтиран процес, на кој уште од самиот старт лесно можела да му се предвиди завршницата.

Сега сите очи ќе бидат вперени кон Апелација, која всушност треба да ја донесе најважната одлука. Доколку повисокиот суд ја потврди пресудата, тогаш ќе се потврдат обвинувањата дека земјава длабоко завлегла во корупциските води. Ако пресудата падне на Апелација, тогаш ќе се отвори еден многу поопасен процес кој може да го растресе судството од корен.

Судските органи, во секој случај, се наоѓаат пред огромен предизвик да го тргнат црното петно што се влече од почетокот на овој судски процес, зад кој многумина обвинуваа дека се кријат само политички мотиви и желба за лично дискредитирање. Во зависност од тоа колку политиката ќе ги остави своите пипала понастрана од случајот и од судиите кои ќе бидат оставени да одлучуваат на раат, толку случајот ќе биде почист и нема да наиде на осуда во јавноста.