Поглед

Лекцијата е научена

Моника Талеска

За да се сака сопственото дете, не треба сертификат за знаење и степен на култура. За да се негува и чува чедото, не треба дебело конто во банка или општествен статус. Родителската љубов е исконска, безусловна, единствена, неприкосновена, вечна и нераскинлива. Мајката и таткото ја носат таа љубов во архетипот, со сила и моќ која може да се спротивстави на сите закани и опасности, што имаат тенденција да ја загрозат, без оглед од чија адреса доаѓаат и со какво алиби.

Мошне природна беше лавината реакции на јавноста, дури и на Интернет-сајтовите да се смени одлуката на прилепскиот Центар за социјална работа и да ја врати тригодишната Ангела Кулеска кај родителите во селото Штавица. И млади и стари, искусни родители и оние што имаат намера да формираат семејство, ја осудија намерата на Центарот за одземање на родителското право. Центарот, кој со години пред тоа не покажал никаква конкретна грижа за ова семејство, се обиде да бара виновник, па речиси преку ноќ подготви предлог до судот. Но, ретерираше во ставовите и ја исправи грешката.

Тимот стручњаци сфати дека не треба да се чека вештачењето од Центарот за ментално здравје од Скопје за да им се дозволи на родителите да продолжат да живеат, да ја топат тагата и страдањето во прегратките на својата Ангела. Одлуката не е конечна, но агонијата во која живееше ова семејство за момент е прекината. Марта и Гоце сега не ја пуштаат Ангела од рака. Со насмевки и солзи радосници, со набој на емоции што не можат да го опишат ја живеат семејната симбиоза.

Да се надеваме дека лекцијата е научена. Родителите да бидат побудни, Центарот да не избрзува со своите одлуки, државата да има сериозна стратегија за социјална заштита на граѓаните. Зашто Билјана е колатерална штета на државната негрижа за своите граѓани.