Мое ќоше

Заев свирна ’узбуна‘

Ерол Ризаов

„Селанчето“ од провинција не возело само локал, знаело нешто и од високата политика

„Селанчето“ од Струмица свирна тревога. Неочекувано покажа повеќе градски и граѓански манири, политичка и комуникациска култура што е неопростливо во Македонија. Во главните партиски штабови, во ВМРО-ДПМНЕ, во ДУИ и во СДСМ и во политичките кулоари има видлива вознемиреност по првите јавни настапи на Зоран Заев откако дојде на чело на социјалдемократите. Најголема тревога по интервјуто на Заев на ТВ Алсат прв објави лично премиерот Никола Груевски, кој речиси панично ги испрати своите војници против опозицијата во Општина Центар, иако неполни 24 часа пред тоа подаде рака, ама од голема височина.

Момчето од внатрешноста не возело само локал, знаело нешто и од високата политика, не било ни толку наивно како што изгледа. А очигледно нешто многу не се треска од земја од големи политички лидери и вештачки набилдани авторитети. Струмиџанецо не може да се „изеде“ намачкан со путер и џем за појадок, а претежок е и за главно јадење, ниту, пак, тој може да јаде „живи вмровци“. Се виде дека на Заев најсилно оружје му е сугестивноста. Го сака камерата, дозата на наивност му ја покрива искреноста и чесниот однос кон јавноста. На телевизија не изгледа како превеаните, арогaнтни и рутинирани политички калкуланти кои не се симнуваат од екраните. На социјалните мрежи Заев освои големи симпатии. Неговиот популизам има мерка, не посега по примитивна реторика и јазик на омраза кон противниците. Има харизма на која ќе треба уште да поработи, оти тоа чинам во иднина ќе му биде најмоќното оружје.

Што е тоа што предизвика толку возбуда во трите политички кампа на најголемите партии. Прво, Заев без многу силни зборови и пароли, на едноставен начин, без да напаѓа и навредува никого, од еден нов агол ја изнесе на виделина доктрината на власта на постојано одржување на високо ниво на меѓуетничките тензии. Со неколку едноставни лесно разбирливи реченици одговори на горливи прашања околу меѓунационалните односи, притоа со критички став, пред се', кон СДСМ, дека не му приличи коалицирање и лажни национални спреги со ВМРО-ДПМНЕ ни во парламентот за законите за бранителите ни во Кичево и во Струга за локалните избори. Заев не го поштеди СДСМ за кокетирањето со гласачите и бракот од интерес со ВМРО-ДПМНЕ во однос на повеќе клучни прашања кои се изнасилено поставени меѓу Македонците и Албанците за предизборни хомогенизации. Власта и нивните апологети веднаш препознаа во ова предавство и веќе три дена верглаат по телевизиските строго контролирани канали иста приказна како Заев ги издал виталните национални интереси. По ваквите редовни откривања на лажната македонска опасност за Албанците и обратно дека „Шиптарите“ ќе ја поделат Македонија, тешко ќе можат ВМРО-ДПМНЕ и ДУИ да јаваат и натаму на загрозената национална опасност на еден од друг, а по изборите да ја делат власта еден со друг. Тие изнасилени пропагандистички делби веќе меѓу граѓаните прераснаа во омраза и вистински делби кои се' потешко се контролираат.

Втората неосвоива тврдина на успесите на Груевски и на ВМРО-ДПМНЕ прикажани во јавноста како големи бранители на името на државата и на националниот идентитет Заев ја дувна како меур од сапуница, детски искрено кажувајќи дека опозицијата нема ни една релевантна информација што работи власта во врска со името. Тоа стана ексклузивно право само на Груевски и тесниот државен врв. Никој жив во државата не знае што се случува околу најзначајното прашање. СДСМ нема да дозволи ни запирка да се помрдне ако нешто го загрозува националниот идентитет, вели Заев. Значи, ја нема веќе онаа доктрина на Црвенковски како и да одлучи ВМРО-ДПМНЕ во врска со името, ќе ја имаат поддршката на опозицијата. „Малку морген, вели Заев, не смеете ништо да чепнете без знаење и одобрување на опозицијата, оти тоа би значело велепредавство“. На тој начин прашањето за името и членството во ЕУ и во НАТО станува консензуално прашање на сите релевантни политички фактори во државата, а не ексклузивно право исклучиво на ВМРО-ДПМНЕ од кое другите, наводно, бегаат. „Само со заеднички став на власта и на опозицијата може да се оди на референдум“, најави Заев.

И таму каде што Груевски се есапи за многу силен во делот на економските реформи, Заев дејствува ептен сугестивно и емпириски докажува со примерот на Струмица дека економијата во практиката не му е бауч, туку природна средина во која добро плива. Заев вели Струмица со малку пари ги избра вистинските приоритети за своите граѓани, а Македонија, односно Владата фрли многу пари на сите граѓани за нешто што не е ниту економска стратегија ниту приоритет, туку е нов голем буџетски потрошувач, голтач на народни пари.

А зошто има возбуда и во редовите на СДСМ. Заев стартува со доктрина која проповеда дека може да се порази политиката на Никола Груевски, колку тоа и да изгледа неможно во време на режим и суспендирана демократија, корумпирани избори, страв и закани. Заев нуди политика на решенија, а не на барање вечни оправдувања. Тој повеќе ги бара грешките кај нас отколку кај другите.

И да бидам искрен, со што мене ме плаши Заев. Денеска најслабата точка на Груевски се настаните на 24 декември во македонскиот парламент и драматичното презадолжување на државата. Имам впечаток дека Заев не ги согледува добро обидите за забошотување на овие застрашувачки опасности над Македонија. Едната е јавното убиство на демократијата на црн понеделник без никаква одговорност, другото е голема прелага на божемна ниска задолженост. Секој што не може да ги врати долговите банкротира без оглед колку се големи или мали. Секој ден Владата се заборчува под се' понеповолни услови за да ги врати старите долгови. Кога првпат поостро се постави прашањето на вистинско место зошто се трошат парите, власта го уби парламентот, исфрлајќи ја опозицијата и јавноста како партал. Стравувам дека Заев го сметна ова од ум.

Кликнете ОВДЕ за повеќе колумни од авторот