Кога Димитри Набоков одлучил недовршеното дело на својот татко да не го запали, туку да го објави, правата за објавување ги доби уредничката на „Плејбој“, Еми Грејс Лојд

Невена Поповска



Необјавениот роман на Владимир Набоков, насловен „Оригинал Лори“ нема да биде уништен, како што тоа во својот тестамент го бара авторот од својата сопруга која оваа должност му ја пренесе на синот, а тој пак одлучи романот да биде објавен. Димитри Набоков смета дека треба да им овозможи на читателите да го имаат на увид и недовршениот роман на својот татко, од што неговиот татко би се згрозил, бидејќи и самиот бил перфекционист и ништо од она што ќе напишал не го пуштал надвор се додека не е апсолутно задоволен со тоа.

Покрај книгата, извадоци од делото ќе бидат објавени и во весникот „The New Yorker“, кој не бил заинтересиран кога Димитри им ја дал понудата, но затоа пак, „Плејбој“ бил мошне заинтересиран.

Уредничката одговорна за литература во „Плејбој“, Еми Грејс Лојд, тргнала во акција и почнала да го прогонува литерарниот агент Ендру Вејли, поради бескрупулозноста и настојувала на секој начин да го придобие бидејќи тој го застапувал некои од најпознатите книжевни имиња во светот. Сепак, на крајот успеала да го придобие така што секој ден му праќала орхидеи. „Тој ми испраќаше убави пораки, но не беше подготвен ништо да ми даде. Велеше дека не сосема сигурен дека „Плејбој“ е вистинското место за американската премиера на романот. Но јас бев мошне упорна, како што најчесто сум и дури некогаш присилно ги потсетувам луѓето на нашата литерарна историја бидејќи премногу често лесно не отфрлаат.“-вели Лојд.

На крајот упорната уредничка успеала, но не за мала сума, што и самата отворено признава: „ Среќна сум што можам да изјавам дека никогаш во историјата не сме платиле толку за некој извадок од книга. Драго ми е што сите тие орхидеи не го изгубија својот живот залудно, бидејќи се сомневам дека било кој во канцеларијата на Вили се сети да ги залее.“

А „литерарната историја на ’Плејбој‘“ навистина е славна и срамота е што луѓето ја забораваат. „Плејбој“ секогаш од заработката на оние страници кои најмногу се читаат, т.е. гледаат, голем дел одвојувал за најдобрите текстови и литерарни извадоци и токму авторите не биле платени подобро на ниту едно место отколку во овој магазин.

Не само Набоков, своите раскази и романи, меѓи две зајачици ги објавувале и великаните како што се Џон Апдајк, Ирвин Шо, Габриел Гарсија, Маркес, како и легендите на жанровската литература, како: Артур Кларк и Филип К. Дик. Џозеф Келер токму во „Плејбој“ го објави изгубеното поглавје од „Квака 22“ кое беше испаднало од книгата на пат кон издавачот, и поради дебелината на книгата не било приметено дека недостига. И самиот Владимир Набоков не само што објавувал во „Плејбој“, туку дал и големо интервју за истиот магазин.

Изјавата: „Го купувам ���Плејбој‘ поради текстовите, а не поради сликите“ можеби звучи смешно, но некогаш е и тоа како точна. Токму затоа и уредничката Еми Грејс Лојд е ангажирана од магазинот се цел да го врати квалитетот на книжевните текстови во магазинот, токму како во седумдесеттите. Во тоа време Хефнеровото списание беше најчитано на Брајовата азбука во американските книжарници за слепи и ако некој друг го купувал поради сликите, тие сигурно не.