Владата ја мери силата со автобуси

Оливера Војновска

Владата е целосно фокусирана на прославата на Илинден, 2 Август во Крушево, на која од Мечкин Камен ќе се обрати премиерот Никола Груевски. Во погон е ставена целата владина и партиска машинерија, која треба да ја организира мегаломанската церемонија и да обезбеди масовност со 600 автобуси од цела Македонија.

Поентата, веројатно, е говорот на лидерот на десницата да го слушаат најмалку 30.000 лица и егзалтирано да аплаудираат. Власта се однесува како во државата да нема друго позначајно прашање од народниот собир по повод 107-годишнината од Илинденското востание.

Во исто време, таква важност не добива одбележувањето на 66-годишнината од Првото заседание на АСНОМ во Меморијалниот центар Пелинце, каде што ќе говори претседателот Ѓорге Иванов. За овој настан нема платени огласи во медиумите од кои граѓаните можат да се информираат како да стасаат до Пелинце, дали има бесплатни автобуси и каде и во колку часот тргнуваат. Вакви огласи има само за Крушево. Но, тоа е така само затоа што Владата годинава е надлежна за прославата на Мечкин Камен, па не сакала да му се меша на претседателот во организацијата на церемонијата на Пелинце!?

Сепак, зошто владејачката партија и нејзиниот лидер имаат потреба од таков импозантен собир? Можеби им е потребен многу видлив доказ дека власта е омилена. Да покажат дека народот повеќе ја сака ВМРО-ДПМНЕ отколку СДСМ. И затоа луѓето (кои, се разбира, не се партиски обоени) на 2 Август ќе ги остават сите обврски и ќе дојдат со „владините“ автобуси во Крушево. А, потоа на 40 степени ќе одат пеш до Мечкин Камен за да ги слушнат пораките на Груевски.

Професорот на Европскиот универзитет, Ѓорѓи Спасов, очекувал дека по митингот на СДСМ на кој луѓето „спонтано“ дојдоа со 500 автобуси, ВМРО-ДПМНЕ ќе мора организира некаков собир и за да донесе барем 100 автобуси повеќе.

„Владата ќе потроши толку многу пари само за да покаже дека Груевски е пообожаван од Бранко Црвенковски. Ова изгледа тажно, но, за жал, тоа е реалноста во Македонија. Партиите си ја мерат силата со автобуси“, вели Спасов. Тој нагласува дека нема никаква смисла да се организираат вакви владини прослави и оти намерата на владејачката партија е да остави впечаток дека е многу популарна кај народот. Според него, пораката е: „Брисел не не' сака, ама народот е со нас, тој не сака“.

Професорот на ФОН, Мерсел Биљали, вели дека власта се' повеќе се чувствува несигурна.

„Чувството на тонење и загрозеност го прави своето. Владејачката партија не може да се помири дека нејзиниот митинг беше многу послаб од тој на опозицијата. И затоа сега Владата ќе прави некаков спектакл во Крушево“, убеден е Биљали. Тој жали што премиерот има „слаб капацитет да се справи со државничките работи. „Навистина не знам со што би се пофалил премиерот. Меѓународната позиција на земјата е драстично влошена. Економијата тоне, социјалата е во експлозија, а етничките односи оптоварени со недоверба“, вели Биљали.

Аналитичарот Петар Арсовски во колумна во „Утрински весник“ констатира дека секојдневно ги газиме сите политички критериуми за напредок и „по сите шевови пукаме како тикви“. Власта ја фаќа хистерија и затоа им објавува војна: на медиумите, колумнистите, аналитичарите, Уставен суд, заклучува Арсовски.

Сепак, откако Груевски вчера постави камен-темелник на тениско игралиште во Орешани, тој препозна добар сигнал во порастот на индустриското производство од 5,4 отсто, што го објави Државниот завод за статистика. Тој изрази надеж дека Македонија чекор по чекор ќе ја подобрува својата економска ситуација и кондиција.

Премиерот, инаку, го немаше два дена во медиумите, веројатно сакаше да избегне коментари пред заседанието на Советот за асоцијација и стабилизација. Но, вчера тој искажа задоволство од оцената од Брисел, во која видел многу „позитивни мислења, охрабрување за сработеното и за идните реформи“. Груевски е радосен што „оцената од Брисел на некој начин е негација на она што опозицијата цело време го тврдеше“.

За разлика од премиерот, според СДСМ, заклучоците на Советот за стабилизација и асоцијација говорат за „партизација во судството, јавната и државната администрација, за корупција, загрозување на слободата на медиумите и за непродуктивно трошење на полето на економијата“. (О.В.)