Лош финиш на досието на Груевски

Премиерот во слободен пад: интервјуто за Б-92, средбата со Мугабе, СДСМ во офанзива, Брисел возврати за нападите врз Фуере

Соња Крамарска


Протестен марш на опозицијата, силна акција против критизерството од А1, поразително интервју за Б-92, парламентарна бура за проектот „Скопје 2014“, скандал со палатата за Хунзите во Паљурци, шлаканици од Брисел за нападите врз Фуере. Има ли полош завршеток на една година за еден премиер?

Секако дека не, а ако тоа се однесува за премиерот Никола Груевски, кој грижливо го црта својот портрет во јавноста веќе петта година, тогаш единствениот атрибут што може да се употреби е „катастрофален“. Катастрофален финиш на неговото политичко досие на крајот на оваа 2010 година.

Парламентот вчера одржа бурна расправа за барањето на СДСМ за вонредни избори. Настаните околу А1 телевизија, палатата на Хунзите, алузиите од новинарката на Б-92 за диктаторство, запалените документи од тендерите за Скопје 2014 - повторно му експлодираа на Груевски пред очи. Опозицијата безмилосно изнесе обвинувања базирани на она што му се случува на премиерот и околу него во последниот еден месец, а што несомнено ќе му го направи крајот на годинава полош отколку што се надеваше при новогодишното обраќање што го даде за граѓаните минатата година на 31 декември. Груевски тогаш вети дека 2010 ќе биде година на бавно, но сигурно економско закрепнување на Македонија и година во која Владата ќе се обиде да го реши спорот околу името и да го одблокира членството во НАТО и во ЕУ.

Меѓутоа, ако сега треба да го прави билансот за годината што изминува, она што се случи на политички план во изминатите неколку седмици дава поголема тежина отколку сите останати случувања во текот на 2010. Првин дојде неповолниот извештај од Европската комисија, во кој Владата е обвинета за мешање во судството, задушување на слободата на говорот во медиумите, партизирање на јавната администрација, селективна борба против организираниот криминал и корупцијата. Потоа, на глава на Груевски како лавина му се урнаа инциденти, скандали во министерствата, интервјуа главно со странски новинари (Б-92) и политички протагонисти (Зоран Талер и Јелко Кацин), но кои домашната јавност, се' уште под импресија на големиот опозициски марш, ги одгледа со големо внимание.

Настаните во и околу А1 ќе останат забележани со големи букви во досието на политичките акции на премиерот за 2010.

Во јавноста протече и сензационалната вест за средбата на Груевски со диктаторот на Зимбабве, Роберт Мугабе. На веста веднаш и' се нафрлија сите медиуми, а за опозицијата таа стана главна алатка за негативно портретирање на Груевски. „Што може Груевски да разговара со еден диктатор кому му е збрането да влегува во ЕУ и САД“, задоволно прашаа критизерите на премиерот.

Политичките кругови во Скопје не останаа рамнодушни ниту на интервјуто што Груевски, во својот кабинет каде можат да влезат само одбрани новинари, го даде за српската Б-92 телевизија. Во тоа интервју, Груевски, иако на негов терен, безмилосно беше напаѓан за градбата на спомениците, акцијата во А1, провокациите кон Атина, а во еден момент новинарката направи и алузии за негова сличност со српскиот диктатор Слободан Милишевиќ.

Брисел, изворот на најголемите политички разочарувања за Груевски и барометарот за неговиот премиерски (не)успех, се претвора во кошмар за македонската Влада во последниве седмици. Откако Влатко Ѓорчев замина во европскиот парламент со торба полна со напади и навреди врз европретставникот Ерван Фуере, од престолнината на ЕУ кон Скопје е возвратено со жестока артилерија. Адресата е „Илинденска“ б.б., и лично премиерот Груевски.

Двајцата словенски лобисти за Македонија ,Зоран Талер и Јелко Кацин, не избираа зборови за да и' кажат на јавноста во Скопје дека има проблем со сопствената влада и со нејзиниот прв човек. Македонија се движи во погрешна насока, она што се случува во Скопје е нечуено, нападите врз Фуере од страна на владина личност се напади на целата влада врз Брисел - се само дел од арсеналот тешка артилерија што Словенците во име на ЕУ ја извадија против Груевски.

Дома, социјалемократите, охрабрени од големиот одзив на протестниот марш успејаа да поентираат и на целодневната дебата во парламентот по повод проектот „Скопје 2014“. Груевски е обвинет за немање чувство за приоритети, трошење на народни пари за грандиозни проекти во ситуација на општа беспарица и себично присвојување на буџетот за пишување на лична историја.

„Скопје 2014“, со откривањето на аферата со запалена тендерска документација, стана извор за нова криза за премиерот. Излезе дека обвинувањата од СДСМ биле точни или, пак, делумно точни. Сега Груевски е на потег.

Но, барем од Паљурци стаса охрабрувачка вест: Палата за Хунзите, најверојатно, нема да се гради. Сепак, политичките кулоари не мируваат. Груевски повторно е закачен за атрибутите „антички“ и „националистички романтичар“. По честитањата за почетокот на 2010, ќе има ли кој да му го честита на Груевски крајот на 2010?