Претходен број

Очи ширум отворени

Власт блиска до народот

Гордан Георгиев

Како е можно една Влада блиска до народот да се плаши од истиот тој народ и да бега од соочување со разномислечките луѓе, макар тие биле и „неспособните транзициони комуњари“

Се сеќавате ли на последниот пат кога премиерот на Република Македонија се соочи на јавна телевизиска дебата со лидерот на опозицијата? Трик прашање. Такво нешто не се случило од 2006 година до сега! Цели три години Никола Груевски не излегол на мегдан за да проговори за состојбите во државата, а притоа да се соочи со неистомисленик. Ме разбирате, од естетски причини не ги спомнувам патетичните гостувања кај Миленко, Латас или во „Јади бурек“, кога на сите нам ни се блуеше од раскошниот арсенал од аргументи што премиерот и' ги нудеше на јавноста, притоа вешто одбегнувајќи ги или храбро соочувајќи се со „тешките провокативни прашања“ на соговорниците. Тоа важи и за врвните функционери во државава, министрите, кои никако не успеваат да излезат на соочување со претставници на опозицијата и да дискутираат за горливите прашања во државата. Добро, до пред некоја седмица сите тие велеа дека Македонија ниже успеси и оти „најлошото помина“ (цитат Ставрески). Дека нема потреба да се дебатира кога се' е в ред и државата постојано се искачува на меѓународните рејтинг-листи. Сега, денес, гледаме дека не е така. Македонија се соочува со тешки предизвици. Сите оние меѓународни индикатори, кои беа повод за отворени седници на Владата ("Министре, не за три месеци, за месец ипол има да ја завршиш работата. Нема ама...“), сликање пред камери и мавтање со „Преродбата“, сега веќе ги нема. Само да потсетам: Република Македонија во континуитет вртоглаво паѓа на сите меѓународни мерења: пад на рејтингот на „Стандард и Пурс“ и „Фич“ (најрелевантните организации за економски рејтинг на државите), влошени демократски индикатори кај „Фридом хаус“ и „Херитејџ“ (да не заборавиме, конзервативната фондација „Херитејџ“ беше еден од моделите на оваа Влада за водење конзервативна политика). Конечно, три години по ред Европската комисија не ни дава датум за преговори поради незавршените реф��рми. Ни остана само фантомскиот рејтинг на „Гугл“, за кој да потсетам, Владата и премиерот не излегоа на прес и не дадоа отчет пред граѓаните. Сфатија, смешно ќе биде, ќе пукнеше брука.

Се прашувам, како е можно една Влада блиска до народот да се плаши од истиот тој народ и да бега од соочување со разномислечките луѓе, макар тие биле и "неспособните транзициски комуњари"? А истовремено, истата таа власт да ги повикува истите тие „комуњари“ да бидат конструктивни и да шират единство.

Се плашат, бидејќи и самата нивна матрица на владеење во крајна линија се заснова на страв. Прво, страв од соочување со аргументи, макар тие доаѓале од добронамерни луѓе, а потоа сеење страв кај сите останати, без исклучок.

Се сеќавам, со каква жестина настапи премиерот во првите неколку месеци од „Преродбата“. Тој постојано беше во контакт со интелектуалците, експертите, универзитетските професори. Консултираше и делегираше задачи и проекти на широк слој од експертската јавност. Ги ставаше во игра. Сега се' е јасно. Стануваше збор за купување време, „купување“ луѓе и купување души со една крајна цел: легитимација на недемократскиот поредок кој катадневно ни избива пред очи, на телевизија, во нашите домови. А, тоа е поредокот кој нема друго име освен страв. Држи ги јако, не им давај да мрднат, клукај ги со идентични реченици што секој од нас ќе ги повторува како шаманска мантра, се' дури не ги обезличиш луѓето до граница на непрепознатливост. Токму затоа моментно единствен човек во кој се сосредоточуваат целата слава, знаење, мудрост, власт се вика Никола Груевски. Но, Груевски во вителот на славата и власта заборави една работа: дека таа носи одговорност!



Во оваа прилика би сакал искрено да го поздравам вртоглавото паѓање на рејтингот на лидерот на ВМРО-ДПМНЕ при последната анкета на ИРИ. Велам искрено, бидејќи убеден сум дека цврстата рака на режимот и неговиот скап и моќен пропаганден воз (платен од народот и со парите на народот!) попушта пред лицето на неговата највредна алатка: анкетите и личната возљубеност на и кон премиерот. Тоа покажува дека обландата што ни се сервираше изминативе три години, а што ја стави државата и нејзините граѓани на ветромет, изложени на тешки ризици од сите страни, полека почнува да ја добива својата вистинска физиономија: дека нам постојано ни се сервира лажна стварност. Внимавајте, првпат во историјата на „Преродбата“ неговиот личен рејтинг е помал од тој на неговата ударничка партија, а тоа е недозволиво за една партија што целосно се темели на ликот и на делото на лидерот. Анализите допрва следат и чувствувам дека некој таму ќе треба да дава отчет за сработеното.

Затоа, бидејќи ја сакаме оваа држава, и бидејќи и' мислиме се' најдобро, СДСМ, без никаков комплекс или задршка, одлучи максимално да ја поддржи оваа Влада во напорите да ги поминеме заеднички клучните закони до септември и да се надеваме на позитивен исход во октомврискиот извештај на ЕК. Најпатриотски и најчесно се ставаме на услуга на Владата да бидеме кооперативни по ова прашање. Бидејќи тоа не е агенда само на СДСМ, туку на сите граѓани на оваа држава. Но, кооперативноста на опозицијата не треба да ја лаже власта дека може да и' помине апелот за единство по сите прашања во државата. Не, ние ќе бидеме отворени за соработка за сите прашања што се важни за сите нас, но жестоко ќе ве растуриме за останатите политики што ја доведуваат оваа држава на работ на неодржливост. Бидејќи не можам да си дозволам, ниту како граѓанин, уште помалку како претставник на опозицијата, нашата мила, пријателска и добронамерна Македонија да претставува трн во окото на меѓународната заедница, да ни се потсмеваат на меѓународните форуми, да висиме по ходниците на бундестаговите, а секоја посета на странски државник да ја дочекуваме со страв и трепет дека "еве, повторно странциве ќе не' пеглаат ".



Во меѓувреме, поздрав до сите душегрижници, од аналитичарите блиски до „власта блиска на народот“ до партиските раководства: СДСМ интензивно ја подготвува својата програма. Бидејќи постојано велите дека во една демократска држава не можело јавно да се дебатира ако едниот имал, а другиот немал програма, ќе ви го дадеме и тоа задоволство, на наше задоволство, а веруваме и на задоволство на сите граѓани. А , ние постојано ќе ве повикуваме на јавни дебати, секој ден ако треба. На народот веќе му здодеа редовно да гледа празни столчиња во телевизиските студија. Поздрав до следното алиби на власта, блиска до народот!

(Авторот е потпретседател на СДСМ)