Поглед

Нимиц како Годо

Тамара Грнчароска

Метју Нимиц се јавил! Конечно. Така барем вели министерот за надворешни работи, Антонио Милошоски. Посредникот на ОН во спорот за името откако ни се загуби од видокругот, а потоа ни избледе во сеќавањата и го снема од кафе-муабетите, по речиси една година повторно се враќа во нашите животи и во играта за името. Или можеби некој друг го враќа во игра, а Нимиц не знае за тоа. Му јави ли некој?

Нимиц деновиве ќе ги повикал на разговори специјалните пратеници на Грција и на Македонија во спорот. Остана нејасно, за Нова година или за Божик? Или „деновиве“ ќе станат „месециве“ по примерот на неговото јавување изминатава година. По февруарската посета прво на Скопје, па на Атина, Нимиц го чекавме да ни се јави секој нареден месец. Па, така прво го чекавме во март, па неофицијалните информации потоа го „презакажаа“ неговото доаѓање за април, па се убивме од чекање да го видиме во мај, и така се' до средината на летото, додека не се изморивме од чекање. Најверојатно, така се изморил и Семјуел Бекет од чекањето на Годо. Но, последната информација дека Нимиц ќе се јавел (иако искажана со голема ограда во зборовите ’најава’ и ’можеби’ пред неа), покажува дека ние не сме се измориле од чекање на Нимиц. Поверојатно е дека Нимиц се изморил од нас, особено откако последниот пат се увери дека рововите на двете страни се уште подлабоки и ни порача прво да си ги приближиме ставовите, па потоа да го викнеме на „гости“. Не му се арчи на човекот време за бадијала.

Е, сега, откако повторно му се израдувавме на Нимиц, ќе треба некој да ни каже: Ги приближивме ли ставовите? Во спротивно чуму средба на која ќе нема што многу да си кажеме со Грците. Или враќањето во игра на посредникот треба да не дефокусира од, засега, неплодните директни разговори меѓу Скопје - Атина.