Син ми Димче не се самоуби, го убија?!
И по девет месец од загинувањето на Исаковски, мајка му не верува дека сам се удавил во Црн Дрим
Киро Кипроски
Гостивар - Девет месеци 76-годишната Перса Исаковска живее сама меѓу четири ѕида, скршена од болка за синот-единец Димче, кој на 23 септември мината година беше изваден од водите на реката Црн Дрим во Струга. Пред шест месеци од природна смрт и' почина ќерката Весна на 42-годишна возраст. Перса, која е исцрпена и уништена од болката за двете чеда кои ги погребала за половина година, живее во надеж да ја дознае вистината за смртта на синот Димче, која не верува дека извршил самоубиство, туку дека е убиен.
„Не, син ми Димче не се самоуби со фрлање во Црн Дрим. Тој е убиен и е фрлен во реката за две илјади евра. Претходно бил удрен со тврд предмет во главата. Димче мој беше здрав, не боледуваше, не беше излезен од лудница, ниту, пак, од затвор, беше бистар, интелигентен, почитуван од другарите и од целиот град, чесен, никому не должеше, од десет години играше шах и беше меѓу најдобрите во гостиварскиот клуб“, низ солзи и со офкање ни ја раскажува болката неговата мајка Перса, со голема молба да и' помогнеме во нејзините настојувања надлежните истражни органи да не ја кријат тајната за смртта на Димче, да проговорат и да ја кажат вистината.
Исаковска има многу прашања на кои бара одговор од надлежните кои ја воделе истрагата. „Зошто по службена должност не ми ја соопштија трагичната вест, како што е редот. Зошто не ме повикаа во Струга да ја извршам идентификацијата? Зошто не ми дозволија да го отворам ковчегот и за последен пат да го видам Димчета? Не само што сета истрага се водеше зад мојот грб и со голема тајна за да се скријат убијците, туку од свои блиски дознав дека синот ми е убиен“.
Таа не верува во службеното известување од три реда, што го добила по неколку месеци од Основното јавно обвинителство во Струга. „Основното јавно обвинителство - Струга утврди дека смртта на Димче Исакоски настанала од самоубиство и дека нема повреди што би укажале дека смртта е насилна, затоа нема основа за кривично гонење“, гласело известувањето.
„Син ми Димче на 18 септември утрото замина на работа и повеќе не се врати дома. Следниот ден кога видов дека го нема во неговата соба и во куќата, почнав да го барам. Неколку пати го вртев бројот на неговиот мобилен телефон и постојано го добивав одговорот ’јавете се подоцна‘, а по неколку часа добивав одговор дека телефонот е исклучен и се наоѓа надвор од мрежата. Од неговиот газда дознав дека Димче заминал во Струга. Четири дена и четири ноќи го барав насекаде. Во потрагата се вклучија и најблиските од фамилијата. Но, потрагата беше неуспешна. Не верував, ниту, пак, помислував дека Димче мртов ќе ми го донесат дома“, вели очајно мајката Перса.
По девет месеци од исчезнувањето на Димче, Перса ангажира адвокат кој ќе се обиде да поведе постапка за ревизија на истражните дејства, ќе бара да се изврши ексхумација на телото, да се изврши обдукција и да ја дознае вистината. |
