Глигор Чемерски го носел постмодернизмот во гените

Укажувајќи и на публиката дека опусот на сликарот Глигор Чемерски е толку голем што не може да се собере ни во двата амама во Старата скопска чаршија (Даут-пашин и Чифте-амам), академик Митко Манџуков на отворањето на ретроспективната изложба на последната вечер од септември, со голем пиетет кон неговиот 50 годишен ликовен опус, ги нарече ремек дела, мозаиците во Претседателската палата на Водно и на „Споменикот на слободата“ во Кочани. „Таквите дела според некој внатрешен автоматизам го прават излишен нашиот сомнеж во смислата на уметноста и нашиот страв од залудноста на сопствениот труд. Прашања кои се поставуваат во секоја средина која има креативен потенцијал, но нема маса која ќе ја спречи неговата ентропија“.

Ликовниот критичар Златко Теодосиевски, автор на каталогот и на монографијата која треба наскоро да биде отпечатена, пак на отворањето во Чифте-амам го акцентираше сликарството на Чемерски како „предвесник на постмодернизмот кај нас“, а самиот автор како „сликар кој азбуката на постмодернизмот ја носел директно во гените многу години пред таа да се 'појави' на европската сцена!“ (К.Б.)