Претходен број

Поглед

Девет години од „Утрински“

Љупчо Поповски

Бројката од годишнинава на „Утрински весник“ асоцијативно може да се поврзува со кругови и разни нивоа на пеколот. Сигурно е само дека во овие брзо нанижани години се случија пеколни работи во Македонија и во соседството поради кои да се издава и да се работи во весник на некој начин беше и привилегија.

„Утрински“ почна да излегува веднаш по завршувањето на бомбардирањето на НАТО на Југославија. Ден пред да се појави првиот број на „Утрински“ случајноста сакаше во Скопје да допатува тогашниот американски претседател Бил Клинтон. Кога ќе се наредат на бројаницата апсењето на Милошевиќ, конфликтот во Македонија, Охридскиот договор, убиството на Зоран Ѓинѓиќ, трагичното загинување на Борис Трајковски, префрлувањето во Хаг на Љубе Бошкоски и на Јохан Тарчуловски, независноста на Црна Гора и на Косово, драмата со името, грчкото вето и македонскиот пораз во Букурешт – треба да се имаат челични нерви и вистински професионални вредности за да не се падне од тенката патека на одговорно новинарство во амбисот на популизмот и поттикнување на долните страсти во општеството.

„Утрински“ на тоа чекорење на сечилото на бричот успеа да издржи, иако многупати со раскрвавени нозе. Предизвиците што следуваат не се ништо помали. Македонија е во депресија поради невработеноста, малите плати, визното трло, поради погледот преку плотот каде што лицата на другите луѓе се насмевнати поради перспективите. Друга иднина, освен НАТО и ЕУ, Македонија нема и „Утрински“ со силата на целиот свој погон ќе работи на остварувањето на овие милениумски цели за нас и за растерување на политичките, културните и вредносните магли и пајажини кои во овие невесели времиња ја притискаат Македонија.