Претходен број

Мислења

Најпознатата држава во светот

 Филип Петровски

Доколку се продолжи со овој курс на водење на надворешната политика, допрва ќе следуваат катастрофални последици

Како по обичај, и оваа недела весниците известија за огромен број политички настани. Во Собранието се одвива расправа за уставни измени, што е само по себе настан со голем политички интензитет. Особено ако се согласувате со моето стојалиште дека на Уставот и каква било негова промена треба да се пристапува поретко и при голема нужност. Ова го кажав и во 2001 година кога Македонија го смени Уставот под притисок на ОВК и на меѓународната заедница... Оваа недела дознавме и, според тврдењето на еден колумнист, дека тој има нови сознанија во врска со атентатот на Глигоров. Бидејќи случајот тапка во место цели 13 години, ова е значаен момент. Се надевам дека не станува збор за потреба од медиумска сензација, туку дека нешто ново навистина ќе слушнеме, зашто, како што се одвиваа работите досега околу атентатот на Глигоров, никогаш нема да дознаеме што се случи навистина таа 2005 година.



Не помалку значајна е пораката на Оли Рен дека не заслуживме да добиеме датум за преговори оваа година. Тој во својата изјава рече дека Македонија се' уште не е подготвена за преговори со ЕУ. Уште една загубена година за мојата генерација, но и за сите Македонци кои тонат кон балканскиот заборав. На сево ова вицепремиерот задолжен за евроинтеграции одговара „забелешките од ЕУ се сосема очекувани и детерминирани“?! Искрено кажано, често ги следам неговите изјави со поголемо внимание и концентрација од изјавите на другите „првенци“ на македонската политика затоа што од поодамна забележав дека човекот обожава да се тепа со термини кои, верувам, и самиот не ги разбира, а секако таму каде што ги пика, не им е местото. Бидејќи на неговите бисери по повод нашиот контроверзен однос со ЕУ треба да се посветат цели текстови, сега само ќе кажам дека воопшто не сум воодушевен, ниту пак хипнотизиран (што веројатно се очек��ва кога се зборува брзо и без врска, со голем број неологизми и странцизми) кога ќе чујам 100 збора за 10 секунди (од него) кои немаат никаква врска со тоа што треба да го работи тој.

Во исто време се појави и информацијата дека владините функционери биле членови во по 3-4 управни одбори. Како по правило, станува збор за луѓе од кабинети на влијателните министри. Тие, веројатно, за награда за лојалноста и наводната преоптовареност на своите соработници од доверба им овозможиле да добиваат приходи од повеќе места. Се сеќавам на првото владеење на ВМРО-ДПМНЕ во 1998 и ми се чини дека една од причините за губењето на довербата од нашите поддржувачи беше токму лакомоста на некои наши функционери. Истата работа како да почнува да се повторува. Само што има една квалитетно различна работа. Овој пат имињата на луѓето за кои што пишуваат весниците не се многу препознатливи како вмровски функционери. Останува да се заклучи дека ова се луѓе кои се приватно блиски со министрите...

Морам да признам дека мало освежување во целава тензија ми беше информацијата и сликата на двајца наши пратеници кои биле на бања во Исланд. Нивната слика ја украси насловната страница на еден наш високотиражен весник. Сигурен сум дека оваа нивна необична активност во банкротираната и егзотична земја беше добро интермецо за македонските читатели помеѓу два сериозни политички настана. Барем за мене беше и не додржав да не ја коментирам. Без бањарките оваа недела ќе беше многу помрачна. Ох, има и други настани, но просторот ми е ограничен, па затоа ќе преминам на уште еден случај кој предизвика многу внимание.



Можеби ќе ви изгледа небитно што државата Конго решила да го смени својот став и отсега да ни се обраќа со референцата. Ќе си кажете, чекај да се сетам каде е Конго! Меѓутоа, Конго не е единствената држава којашто го промени својот став. Истото го стори неодамна и Мексико, а се спомнува и Панама. Не поминува подолго време од една недела, а грчката страна соопштува дека одредена држава го сменила својот став околу името на Македонија. Ова покажува дека тие многу работат на терен, а терен е целата карта на светот. Она што го земаме ние како здраво за готово, за нив е предизвик за работење. Логично е да се прашате што работи нашата дипломатија? Каков е нашиот одговор на последните маневрирања на Грците низ светот? Која е нашата стратегија? По се', до каде е Македонија со воспоставувањето и одржувањето на дипломатските контакти? Колку нашата дипломатија има квалитетни информации за тоа што ни се случува на меѓународен план?

Наместо каков било квалитетен одговор на кое било прашање што може да си го поставите по прашањата од надлежност на македонското Министерство за надворешни работи, очекувајте дека секоја активност на Грција ќе биде покривана со соопштенија дека нивните информации не се вистинити, дека Грција само врши пропаганда. Практично, со пропаганда ќе се обвинуваат други за пропаганда. Ќе одговара ли веќе еднаш некој за неколкугодишната импровизација која кулминира во последниот период со безочно ширење дезинформации и невистини од официјален државен орган. МНР нема право да си игра со нас, информирајќи не' дека Грција лаже и дека Конго и Мексико не се повлекле од своите позиции за признавање на уставното име на Македонија. Замислете, немало официјална информација од тие држави. И затоа што ја нема, или некој можеби ја крие од јавноста, се продолжува со кампања која ја покрива некомпетентноста на министерот и неговото опкружување да се има каква било стратегија и концепција како ќе се води надворешната политика на Македонија.



Но, има уште еден елемент кој предупредува дека импровизацијата и лагата имаат земено голем залет во МНР и се единствен метод за работа. Имено, минатата недела МНР, обидувајќи се да создаде привид дека нешто сепак работат, лиферуваше невистинита информација дека Русија и натаму ќе ја поддржува Македонија во однос на уставното име. Тоа, наводно, го договорил нашиот министер при средбата со рускиот министер Лавров. Некои весници од ова направија фама, најбитна вест на неделата. И навистина кога губиш здив на сите страни, кога паѓаат држави за кои се вложени години дипломатски активности, секако дека е потребно да се пофалиш пропагандистички дека ете, големата Русија, останува на својот став дека ќе ни се обраќа со уставното име. Но, дали е сосема така? Да не е и ова пропаганден трик кој треба да покрие некомпетенција? Моите информации кажуваат, што секако може да се провери, дека по изјавата на министерот, која во Македонија беше пласирана за внатрешни потреби, веќе утредента портпаролот на руското МНР изјавил дека Русија ќе го почитува заеднички договореното име помеѓу Грција и Македонија. Мммм... Не е ли ова сосема спротивно од она што ни се сервира? И што е најдобро, може да се провери во руските весници, Интернет-страници, да речеме во весникот „Известија“. Доколку се продолжи со овој курс на водење на надворешната политика, допрва ќе следуваат катастрофални последици, сериозни последици, а истовремено повеќето македонски граѓани ќе мислат дека Македонија е најпознатата држава во светот.

(Авторот е магистер по меѓународна политика)

http://filippetrovski.blog.com.mk