Едиторијал

Демократска ликвидација!

Оливера Војновска

Една недела по обелоденувањето на скандалозното писмо, што во јавноста беше претставено како редовно годишно четиво за членството на ВМРО-ДПМНЕ, неговиот автор, премиер и лидер на десницата, Никола Груевски и' појасни на нацијата дека бил погрешно разбран. Македонскиот премиер од клупите во собраниската сала сите нас не' убедуваше дека воинствената реторика и повиците за „мобилизација, финална битка, конечно расчистување и исчезнување на остатокот од транзициските политичари“, биле целосно погрешно протолкувани.

Се правдаше дека пораките од едно сосема обично писмо, опозицијата тенденциозно ги претставува како милитантна закана. А тој, всушност, воопшто немал такви намери. Кога го пишувал писмото, Груевски само мислел да испрати пораки за политичко исчезнување, а не за физичка ликвидација!

„Терминот ’исчезнување’ се однесува на губењето на политичката поддршка кај граѓаните на едни ретроградни сили, а не на нивното физичко исчезнување. Мислам на исчезнување од политичката сцена на ретроградните политичари што ги кочат реформите за лични интереси. Таа политичка гарнитура е одговорна за криминалната приватизација и ја уназади Македонија. Беа на власт, имаа можност да направат нешто за државата, но работеа само за себе, а денеска повикуваат на бунт и радикализација. Со цел да се вратат на власт, се обидуваат да ја изманипулираат јавноста дури и на штета на државните и на националните интереси. На такви луѓе мислам. Ако тие ја изгубат политичката поддршка од граѓаните, практично ќе исчезнат од политичката сцена. Нивното физичко постоење нам ни е корисно, затоа што тоа е најдобар показател за разликата со оваа политичка гарнитура“.

Вака премиерот ги појаснуваше пораките во писмото, во кое дел од експертите препознаат говор на омраза.

Па така, независно од горчливата трага што ја остават испишаните редови на премиерот, неговото објаснување треба да изгледа „смирувачки“. Нема веќе потреба од загриженост дека власта заплашува, сее страв. Политичарот со највисок рејтинг во државата, лидерот на партијата што ја контролира целата власт и на централно и на локално ниво, ни кажа дека станува збор за демократски методи за политичко уништување на противникот! Ваквата информација треба да се прифати како апсолутна вистина.

Но, зошто тогаш токму содржината на писмото го испровоцира британскиот новинар, Ричард Квест во интервјуто за Си-Ен-Ен да го праша премиерот за демократските капацитети на нашата земја. Гневот што извира од писмото го стави во дилема познатиот новинар кој бараше објаснување од Груевски за тоа ��дали вредностите врз кои се темели Европската унија, како што се демократијата, капитализмот, слободниот пазар и слободата на говорот, се дел од системот на нашата земја или треба да се наметнат“. Неуверливо прозвучи одговорот на изненадениот премиер дека станува збор за „еден вид обид за мобилизација на општеството за да им се придружат на прогресивните сили“.

Можно ли е македонскиот премиер на ваков начин да ја сфаќа демократијата и политичката борба. Во демократските земји, во чие друштво имаме амбиција да се приклучиме, власта се добива или се губи на избори. Сосема нормално е да се тежнее да се порази противникот. И да се успее во таа амбиција. Но, не и патолошки да се мрази само затоа што конкурира со поинаква политичка опција. Особено е несфатливо омразата да достигне таков степен за да се посака негово уништување.

Уште позагрижувачки изгледа повикот до илјадниците членови на линч. Макар тој да е и политички. Таквите повици немаат никаква врска со демократијата. Едноставно се неспоиви. Многу повеќе потсетуваат на методи од некои други системи на владеење, кои на нашиот млад премиер, кој сака да се претстави како модерен политичар, не би требало да му бидат урнек.