Двоен судски аршин за избрканите шеќеранци

Пресудата за некои гласи да враќаат пари за придонеси додека штрајкувале, а за другите се бараат докази од УЈП

БИТОЛА - Дали судот во Битола има различен аршин за избрканите штрајкувачи од битолската Шеќерана? Со вакви сомнежи излегоа дел од поранешните шеќеранци откако судот за десетина од нив пресуди да и' вратат на фабриката по 24 илјади денари за платени придонеси додека штрајкувале, а за петнаесетина нивни колеги бара докази од УЈП, дали било плаќано за надоместоци. Избрканите работници со право прашуваат врз кои докази судот претходно заклучил дека тие се должници на бугарските газди, а подоцна се коригира во ставот.

„Пресудите на битолскиот суд дека треба да враќаме пари за придонеси што фабриката ги исплаќала во време на штрајк беа критикувани како скандалозни. Одлучувајќи по другите предмети сега судот ретерира. Во процесот што се води за останатите 14 избркани работници бара нови докази од Управата за јавни приходи и од Шеќераната како се плаќани придонесите. Системот бруто-плата подразбира и придонеси. Но, ние не зедовме плата за време на штрајкот“, обвинува Пеце Милошевски, еден од избрканите.

Од Основниот суд во Битола објаснуваат дека предметите на шеќеранци се поделени кај двајца судии. Оттаму кажуваат дека е индивидуално правото на секој судија да носи одлуки, па и тогаш кога станува збор за исто прашање.

„Судечките судии сметаат дека секој предмет е посебен без разлика дали станува збор за штрајкувачи во група. За оние штрајкувачи за кои се донесени одлуки, надоместокот се бара откако штрајкот претходно беше прогласен за незаконит. Значи, за овие постапки што се во тек, право е на судијата да оцени дали треба да се прибават некои докази или не“, истакнува судијата Милка Бизевска, портпарол на Основниот суд во Битола.

Во ваквиот двоен судски аршин поранешните шеќеранци - штрајкувачи гледаат некаква друга позадина. Особено по првата одлука на судот штрајкот на вработените да го прогласи за нелегитимен.

„Се' уште стоиме на ставот дека ова е голема игра на некои моќници во државата што и' овозможиле на Шеќерана да работи на ваков начин. Владата е акционер со 47 отсто капитал во фабриката, а ниту еднаш досега не покажа интерес како функционира и што се случува со вработените, особено за време на штрајкот и по одлуката на судот да го прогласи штрајкот за нелегитимен. Ваква судска одлука не се памети во ниту една судска практика во ниту една демократска држава“, коментира Милошевски.

Судот не сака да ги коментира одлуките на делителите на правдата. „Доколку не се задоволни, правната заштита ќе ја остварат на повисоките судски инстанции“, препорача Бизевска.

По минатогодишниот шестмесечен штрајк на стотина вработени од Шеќераната, кои бараа повисока плата и попристојни услови за работа, газдите отпуштија 24 лица. На вработените им се заканува уште една тужба од бугарските газди. Според поранешните работници, фабриката води спор против нив и за надомест од 21 милион денари по основа на материјална штета што ја претрпела Шеќераната за време на штрајкот. Шеќеранци најавуваа жалби до Врховен суд, а за нелегитимноста на нивниот штрајк веќе се жалат и пред Судот за човекови права во Стразбур. (А.Б.)