Претходен број

ЕДИТОРИЈАЛ

Ој Вардаре, Вардаре, што стана од тебе?

Миодраг Мицковиќ

Што стана, или поточно што остана од Вардар, нашиот најтрофеен клуб, долги години гордоста на Македонија, фудбалски бренд што се вели. Дозволи со неговото тешко, со години градено реноме да се поигрува една група фудбалски силеџии, кои себеси се нарекуваат „комити“, наводно неговите навивачи кои тврдат дека го сакаат и дека живеат за него. А како и колку го сакаат покажа последниот разбојнички напад, само така можеме да го оквалификуваме, бидејќи е направен на отворен пат, не на трибините или на фудбалските терени, кога „Комитите“, човек да не поверува дека и тоа може да се случи, го запреле автобусот на Вардар на Стража, на патот меѓу Кичево и Гостивар, и физички ги нападнале играчите на својот „омилен“ клуб. Дрскоста била уште поголема, бидејќи насилно ги отвориле вратите на автобусот, влегле внатре малтретирајќи ги фудбалерите. Притоа со тули и камења искршиле неколку прозорци на автобусот. Навистина, голема е среќа што некој посериозно не бил повреден. Наводно, биле незадоволни од слабата игра и нерешениот резултат на Вардар против Напредок во Кичево. Смешно образложение. Да ги тепаш сопствените играчи што не успеале да победат, па тоа го нема никаде во светот, само кај нас, кај „Комитите“. На Стража го нападнаа автобусот на Вардар, утре можеби и некој автобус во редовен сообраќај без да стравуваат дека некој нешто ќе им направи или ќе ги казни.

Сега е веќе јасно дека некој манипулира со нив. И тоа веќе подолго време. И што е уште полошо, никој во Македонија и не се обидува да го сопре тоа вандалско однесување на „Комитите“ кои само му штетат не само на Вардар, туку и на македонскиот фудбал, бидејќи ги иритираат вистинските вљубеници во фудбалот кои токму поради нив се откажаа да доаѓаат на стадионите.

На мечот со Македонија во Ѓорче Петров искршија од чиста мира 75 столчиња. Во Прилеп на средбата со Победа полицијата имаше многу работа да ги смири, но сепак, „Комитите“ не заборавија да искршат 30 столчиња. Во Кратово настрадаа мијалниците во санитарниот јазол, пред тоа физички ги нападнаа навивачите на Ренова и нивното раководство, при што Вардар заработи казна од четири средби играње на Градскиот стадион без гледачи. Од лошо – полошо, а крајот не се г��еда што покажа и тешкиот инцидент на Стража. Со нив, по се' изгледа, треба постојано да патува благајникот на Вардар и да ги плаќа нивните штети коишто не се мали.

Иако Министерството за внатрешни работи, во соработка со Агенцијата за млади и спорт и ФФМ, навести сериозна борба со силеџиство на спортските терени, тоа беше само на хартија, дел од пропаганда пред претстојните локални и претседателски избори. Од сите тие најави од строгите казни, барем засега не видовме ништо.

Од друга страна, и раководството на Вардар е виновно за сето она што се случува во клубот и надвор од него. Кога Трифун Костовски со помош на гласовите на „Комитите“ го презеде Вардар како да сана нивни заложник. Тие почнаа да одлучуваат за се' во клубот, да се однесуваат како газди. Тие бараа седумтемина најдобри играчи да бидат избркани од клубот, наводно биле штрајкувачи, дозволија да преминат во Работнички. Тогаш Вардар имаше 10 бода предност пред „романтичарите“, денес има четири помалку од Работнички.

Дури комитите бараа и двајца од нив да бидат вработени во Вардар, тоа е и направено, имаат и своја посебна канцеларија во службените простории, се удираат во гради дека имаат и акции во клубот, со еден збор не само што прават инциденти, што го уриваат угледот на Вардар туку се дрзнаа на крајот и да ги тепаат фудбалерите. И влакно да не им фали поради тоа. Чудно, навистина. И дали е тоа дел од некоја политичка стратегија насочена кон Трифун Костовски која трае веќе подолго време и за која сега се користат дури и„Комитите“.