Ноќ за паметење во Струмица

Невидено славење и радост меѓу струмичани по триумфот на Интер и на Горан Пандев во Лигата на шампионите

Миодраг Мицковиќ

Жителите на Струмица и целиот тој крај не паметат вакво нешто. Таква радост, такво славење по успехот на Интер и нивниот миленик Горан Пандев во неговиот дрес на финалниот натпревар на Лигата на шампионите кога беше победен Баерн од Минхен. Тоа беше незаборавна ноќ која долго ќе се памети. Речиси целиот град беше на нозе, до раните утрински часови се славеше, сите кафулиња во градот беа исполнети до последното место, сите летни бавчи, гореше светло до раните утрински часови во сите домови.

Цела Струмица таа вечер живееше за нивната фудбалска гордост, за Горан Пандев и неговиот Интер. Речиси секој втор од тие млади беше облечен во дресот на Интер, кој сигурно по Италија има најмногу навивачи, не само во Струмица, туку и во цела Македонија.

Во кафулето на Горан Пандев „19“ во Струмица немаше место ниту игла да падне, се' беше исполнето, сите сакаа токму тука, како да се заедно со нивниот Пандев да го прослават големиот успех. А, кога заврши мечот кога на малиот екран се појави Горан Пандев со пехарот во рацете, еуфоријата го достигна својот врв. Експлозија од воодушевување, сите гости таа вечер беа почестени со бесплатен пијалок тоа беше подарок од нивниот миленик.

Заедно со Горан Пандев, но на трибините на стадионот „Сантијаго Бернабе“ во Мадрид беа и неговите најблиски од семејството, братот Саше, братучедот Томе Пандев, инаку поранешен голман на Беласица, татко му, чичко му, дедо му, најблиските роднини. За сите нив како и за семејствата на другите фудбалери, Интер имаше обезбедено бесплатен авионски превоз до Мадрид и сместување во заеднички хотел, додека Пандев за своите пријатели и другари обезбеди плус 35 влезници за мечот и хотел во Мадрид.

Во Мадрид како гостин на Пандев беше и неговиот прв тренер Илија Матеничаров. Вчера се врати во Струмица полн со впечатоци од тој незаборавен настан.

- Требаше тоа да се види и доживее, да се биде на лице место на трибините, на стадионот „Бернабе“. Солзите сами ми потекоа кога заврши мечот кога на теренот, во една заедничка прегратка на сите играчи се најде и мојот голем пријател Горан Пандев. На трибините имав место меѓу навивачите на Интер. Колку само го сакаат нашиот Пандев, имав можност тоа да го почувствувам и видам. Кога дознаа дека сум од Македонија се' прегрнуваа со мене, ми честитаа како јас да сум играч на Интер. Беа тоа незаборавни моменти. По натпреварот Горан најде време, иако немаше многу на располагање, да дојде пред стадионот да се поздрави со сите навивачи од Македонија кои дојдоа да го бодрат. Имаше и од цела Италија кои се на работа во ова држава.

Инаку како што ни кажа Матеничаров, пред самиот влез влезници се продаваа на црно од илјада до две илјади евра, интересирањето беше големо. И уште еден интересен податок: сите навивачи од Македонија носеа специјални дресови половина на Интер, половина на македо��ското знаме, јасно, со името на Горан Пандев.