Претходен број

На прва топка

Современи Потемкинови села

Фарко Шакири

Како што дознаваме, а тоа го потврдуваат и извори од високите кругови на ЕХФ, на Македонија деновиве и' се случува Европско првенство во ракомет - жени! Новата сала „Борис Трајковски“ во Скопје и модернизираната „Билјанини извори“ во Охрид се локациите каде што вљубениците во овој спорт можат во живо да ги следат перформансите на женскиот европски ракометен крем. Причините поради кои долго време ова првенство практично беше во „илегала“, а кое беше извонредна можност за промоција на „македонското економско и секое друго чудо“, се нашироко елаборирани и анализирани на страните на нашите печатени медиуми, а визуелно дообјаснети од страна на електронските. Заклучоците кои можат да се извлечат од сите тие анализи велат дека за комплетно фијаско грешниците треба да се бараат меѓу Ракометната федерација, Организацискиот одбор и неколку министерства кои функционираат како дел од македонската Влада. Околу сето ова се изјаснија и сите посочени од магичниот триаголник и, се разбира, никој не прифати вина за (не)стореното.

Сепак, за мене одлуката на премиерот Никола Груевски (иако имаше најави) да не одржи говор и да го отвори првенството, а многу поситни случувања во државата користел за рекламирање на владината политика, е повеќе од индикативна. Прво, прашањето е зошто Груевски реши така, па макар и по цена уште еднаш да биде апострофиран како популист. Мислам дека во овој случај Никола Груевски не е лут на новинарите (предавници кои шират невистини за Македонија), ниту пак е и одблиску точна лукративната забелешка на еден гледач присутен на отворањето, кој рече дека Груевски не сака да говори затоа што за нас настапува и ракометарка со презиме Црвенковска.

Веројатно, на премиерот преку ноќ организацијата на едно вакво првенство ,кое бара комплетни европски стандарди, му разјасни некои работи за кои досега не беше свесен. Станува збор за неговите лични капацитети, како и за капацитетот на целата Влада во дело да спроведе нешто европско и тоа на сите нивоа на општественото живеење. Ако потфрливме во менаџирање на организацијата на еден спортски настан, тогаш што станува збор со многу други покомплексни работи, со замислените реформи кои имаат европски предзнак. Како што стојат работите, тие нема да ги реализираме никогаш, дури ни тогаш. Значи, на еден малку потежок испит паднавме повеќе од лесно. Толку беше од чудото наречено Македонија.

Преку ноќ на Никола Груевски пред очи му се појавија Потемкиновите села, селаните овчарите и стадата, но во модерна варијанта. Во улогата на Потемкин се најдоа тој и неговите министри, а ролјата на Катарина Втора ја игра македонската јавност која треба да ужива во лажните вредности на општеството кои му се сервирани од одредени медиуми. За нив најбитен Закон што го практикува Груевски во моментов е оној против пушењето, а некои шпекулации велат дека токму во штабот на ВМРО тие колеги пушат наголемо. Значи, за Владата на Груевски битно е граѓаните да не пушат, да не пијат, да не плукаат, да не паркираат до контејнери, да немаат швалерки и швалери, да раѓаат деца, да се мажат и женат, во спротивно ќе плаќаат глоба. А, сето тоа под маските на некакво рекомпонирање на семејството како основна клетка на човековото битисување. Па, кој е тој Груевски да ми забранува неквалитетен начин на живеење. Се' ми се чини дека ова секојдневно авторитарно насилство нема никаква врска со некаква филозофија или идеологија, туку како што вели другар ми, зад се' стојат пари. И на крајот. Оној што вели дека не го чувствува ова насилство или е припадник на владејачката класа или е добро издресиран „граѓанин“, со други зборови речено, дехуманизирана „радилица“.

А што се однесува до спортскиот дел на ЕП, тука работите стојат супер. Во недоживеана атмосфера предизвикана од сјајните гледачи во „Борис Трајковски“ (без помош на „Комитите“ кои се распоредени на други задачи, возачи, безбедњаци, џогер-мајстори, нека останат тоа) паднаа Хрватките, а денеска на ред е Србија за премин во втората фаза.