Поглед

Изрезилена љубов

Горан Адамовски

„Мене ми пиша порака“. „Лажеш, не ти пиша тебе порака“. „Не лажам, мене ми пиша“. „Е, лажеш, и' пиша порака на друга, ама не ти кажувам на која“.

Да беше Тоше жив, ќе имаше што да види и да слушне. На едната негова блиска личност и' стана животна опсесија целиот свет да дознае дека му била девојка, а на другата да докаже дека оваа првата лаже. И бидејќи го нема оној во кого се колнат сите, на суд ќе докажуваат за кого чукало срцето на момчето кое ги сакаше сите луѓе со еднаков жар.

Знаат ли овие две дами, кои имале шанса да бидат блиску до една таква прекрасна личност како што беше Тоше, дека тој со презир гледаше на лакомоста, неучтивоста, посесивноста, одлики карактеристични за луѓето? Изгледа попусто биле крај него кога ништо не научиле.

Замислете, едната морала да оди на психијатар затоа што оваа другата јавно рекла дека оваа првата не му била девојка. Па, зар тоа е љубовта, сите да знаат кој ти е момче или девојка или, пак, споменот за нежноста, убавото минато време, романтиката и полната душа треба да останат зачувани во срцето и да ти даваат сила да ја пребродиш тагата?

Зар мораш на сите да им кажуваш дека со твојата љубена личност „сте се туширале заедно“, дека ти пишал „лепо мое“, дека „му фалиш“...

Што сака па оваа другава дама, која упорно инсистира дека Тоше не ја сакал ниту и' бил момче на оваа првава? Како да е тоа најважно.

И нека одат сега на суд, нека им се смее целиот Балкан, нека видат сите како тие што се колнат во Тоше се „борат“ за неговата љубов. Можеби сакаат парите да им ја вратат празнината што остана од ланскиот октомври.

А дали оваа првата му била девојка на Тоше? Искрено, баш ми е гајле. Само нека се мавнат подалеку и нека го остават да почива во мир.