Проблемите со кабелските оператори како латиносапуница

Сите креваат раменици за поплаките на граѓаните по промените во преводите на странските канали

Миркица Поповиќ


За 450 денари може само да си поиграте со вашиот далечински управувач. Барем додека светските телевизиски куќи, чии канали се реемитуваат преку нашите провајдери на јавни комуникациски мрежи, не одлучат дека им е во интерес да обезбедат преводи на македонски, како што го имаат тоа направено кај нашите соседи во Србија, Хрватска и во Бугарија, на пример.

Во државава веќе има компании што работат за странските телевизиски канали и обезбедуваат преводи за одредени програми на некои од каналите како што се „Дискавери“ (Discovery) и „Фокс“ (Fox). Сепак, ова е се' уште во почетна, тест-фаза што предизвикува конфузија и нервоза меѓу граѓаните. Генералното мислење е дека овие провајдери не ги почитуваат потрошувачките права, прават промени без да им најават на каков било начин на граѓаните за нив. Наместо информации и забава, телевизијата им нуди на гледачите само агонија во продолженија, како латиноамериканските сапуници.

Реакциите се жестоки и од двете страни. Граѓаните се огорчени и велат дека грижата за корисници е нула и оти нивните 450 денари се фрлени во празно. Претплатниците се жалат дека од нив се бара да продолжат навремено да ја плаќаат истата цена додека кабелските постојано прават промени, како во текот на годината да исклучат некои од омилените телевизиски канали на претплатниците. Кабелските оператори се револтирани дека Советот за радиодифузија постојано се меша во нивната работа. Нивен став за целата ситуација е дека речиси десет години континуирано има битка за тоа какви титли и каков превод ќе има за програмските содржини.

„Кабелските оператори не можат да ги убедат светските канали да направат превод на македонски. Законот бара превод на македонски, но титлите ќе дојдат кога каналите ќе ги обезбедат, односно кога тие ќе имаат интерес за превод на содржините на македонски. Кога ќе има титли, веднаш ќе ги вклучиме“, ни рече Зоран Илиев, директор на „Телекабел“. Од „Кејблтел“ велат дека иако задоволувањето на потребите на корисниците им е на прво место, сепак, темата со титлите на македонс��и е во раце на самите канали што ги реемитуваат. Кај нив постои и доза загриженост дека каналите може да побараат и повисока цена за лиценцата поради преводите што ќе треба да ги обезбедат.

Во меѓувреме, претплатниците се најоштетени. Ниту кабелските ниту СРД не преземаат некаква одговорност претплатниците да го добијат тоа што го сакаат. „Ако цената што ја плаќам за кабелска е за да ги гледам само домашните програми, тогаш подобро да си се вратам само на старата антена“, вели еден наш сограѓанин. „Сметката се очекува да ја платиме навреме секој месец, а кога очекуваме да го вклучиме телевизорот и да уживаме во услугата за која плаќаме, налетуваме на изменета програма“, се жалат голем број граѓани.

Она што е зачудувачки во целата ситуација е фактот дека провајдерите како да не ги сфаќаат поплаките на граѓаните како знак на криза за компанијата и никој не излегува со известување со цел да ги смири. Незадоволството со години ескалира, почнувајќи со прекините на програмите што доведоа потоа до целосно исклучување на омилените канали, како што се хрватските ХТВ 2 и ТВ Нова, повремените прекини и проблеми со Интернет-врската и сега оневозможувањето на дел од публиката да ги следи програмите, бидејќи нема превод.

Ни Советот за радиодифузија не е без грешка. Со години веќе во другите градови се провлекуваат кабелски оператори што нудат програми за кои немаат обезбедено авторски права за нашата држава, а поради кои поголемите оператори постојано се опоменуваат и од нив се бара веднаш да се исклучат. Советот само повторува дека е прашање на време и дека оние што не го почитуваат законот ќе добијат кривични пријави.