„Девојчето со кибритчиња“ - претстава за паметење
Македонската премиера на една од најпознатите приказни на Ханс К. Андерсен донесе смеење, но и многу солзи Раскошна, романтична, убава.
Весела, но во исто време и многу тажна. „Девојчето со кибритчиња“ е претстава која никого нема да го остави рамнодушен. Ниту во поглед на содржината која, инаку сите ја знаеме, ниту во однос на естетската рамка. Таа донесува смеење, но и многу солзи.
Македонската премиера на една од најпознатите приказни на Ханс Кристијан Андерсен која се одржа завчера во магичниот Tеатар за деца и младинци, доживеа овации. Гледачите не ја криеја возбудата дека присуствуваат на една несекојдневна премиера, на која сигурно ќе сакаат да отидат уште еднаш и уште еднаш...
Се чини „Девојчето со кибритчиња“ е единствената приказна со тажен крај. Режисерот од Бугарија реномираниот Боњо Лунгов, чија е и адаптацијата на текстот, кој на македонска сцена досега ги поставил најуспешните претстави за деца, ни ја долови „Девојчето со кибритчиња“ во еден повеќе класичен манир. Поточно, Лунгов не отстапува од сржта на приказната. Но, ја зачинува со многу хумор и сатира блиски до менталитетот на денешниот човек. Прави приказна со разбирлив, лесен јазик која зборува за реалниот живот и во која нема ништо фантастично (какви што се всушност сите приказни на Андерсен), па сепак, тоа е приказна која несомнено ја збогатува фантазијата.
Затоа, заради реалната димензија и покрај очекувањата, крајот на приказната не беше променет. Таа и во македонската верзија остана да биде единствената приказна со тажен крај. И не само крајот. „Девојчето со кибритчиња“ во целост и покрај обидот да се балансираат чувствата кај гледачот со вметнувањето на хумористичните елементи, е сепак тажна приказна која зборува за заборавените човекови вредности, за суровото време во кое живееме, за загубеното чувство за хуманост. Како што и самиот Лунгов истакнува, целта е преку „Девојчето со кибритчиња“ да им се покаже на децата или на сите, дека постојат поважни нешта од материјалната благосостојба а тоа се добродушноста и сочувството.
Раскошот на претставата или нејзината нереална димензија се разбира, ја донесоа фантастично изработените кукли, сценографијата и костимите кои се дело на Дилијана Прванова и одлично адаптираната музика избор на Константин Каракостов. Секако, најмногу честитки за најзаслужните за одличната премиера целокупниот актерски ансамбл од Театарот за деца и младинци. (Т.И.)
|
