Мракот ги голтна најдобрите телевизии

Случајно или намерно, се исклучуваат телевизиите што промовираат дебата, квалитетни емисии и висока продукција

Горан Адамовски



Случајност или намера е постепеното исклучување на сите поважни телевизии од регионот? Во етерот веќе ги нема хрватските ХТВ1, ХТВ2, ХТВ плус и ТВ Нова, босанската ОБН, црногорс��ата РТЦГ, српската Б92 и многу други канали, кои место шунд, на својата програма нудеа квалитетни емисии, дебати и висока продукција.

Дали токму во нивниот квалитет, односно неквалитетот на македонските телевизии, се крие новоприфатената практика за отфрлање на гледаните медиуми од соседството?

Гледачите не престануваат да реагираат по новогодишниот потег на трите најголеми оператори во земјава: „Близу“, „Макс ТВ“ на Македонски телеком и „Бум ТВ“ на „Оне“, кои не успеаја да се договорат за добивање права за емитување на таканаречениот германски пакет, во кој меѓу другото беше и ХТВ1.

„Ги укинаа најгледаните телевизии, не можам да разберам која им е логиката? Мислам дека тоа не е случајно, намерно прават така: да немаме што да гледаме, оти кога гледаме ХТВ, сфаќаме колку лоши се нашите телевизии“, реагира еден незадоволен скопјанец. Друг гледач смета оти целта е да се исклучат телевизиите што ни ги отвораат очите дека живееме во информативен мрак, односно оти се надополнува сликата за целосна контрола врз медиумите.

Во Советот за радиодифузија (СРД) следат што се случува, но велат дека конкретно кога е во прашање Хрватската телевизија, станува збор за почитување на авторски права, односно за непостигнување договор меѓу имателот на правата и кабелските оператори.

„Нема тука ништо спорно, иако многумина ќе речат дека станува збор за намерно исклучување на оваа популарна телевизија. Многу би сакале да овозможиме квалитетна програма од телевизиите од регионот и пошироко токму поради споредба со нашите телевизии, но од друга страна, не сакаме да бидеме обвинети за пиратерија“, вели Милаим Фетаи од СРД.

Комуникологот Петар Арсовски смета дека исклучувањето на ХТВ и на другите гледани телевизии е производ на амбиентот што го наметнува државата.

„Прво, недостигот од култура и евидентниот кич придонесува надлежните да си речат: ’па, што ќе ни е ХТВ‘, таму нема простор за промовирање невкус. Второ, напливот на квазипатриотизам придонесе да се наметне мислењето ‘што ќе ни се хрватски телевизии‘. И трето, целиот амбиент каде што државата демонстрира сила, прави ЗАМП и другите институции да бидат нефлексибилни, односно да се чувствуваат прилично комотно во стилот ‘нема што да преговараме, ќе биде вака‘. Значи, не мислам дека ЗАМП добиле конкретна задача да го исклучат ХТВ, туку едноставно не гледаат потреба да се гледа една таква квалитетна телевизија и оти не е трагедија ако не се гледа“, ни изјави Арсовски.

Гледачите, пак, не ги интересира битката за поголем колач од кабелскиот бизнис. Тие само сакаат за 450 денари месечна претплата да гледаат квалитетни програми. На кабелските оператори, пак, очигледно дека врвен дострел им се евтините телевизии од соседството, кои на својата програма нудат турбофолк-програма, сапунски серии и емисии со јасновидци. Отсуството на дебата во нашето општество исчезна со исчезнувањето на ХТВ од македонскиот етер.