ЕДИТОРИЈАЛ

Реализмот наспроти романтизмот

Соња Крамарска

Владата не попушти пред барањето на опозицијата за одржување предвремени избори, и тоа е одлука за поздравување. Македонија се наоѓа во исклучително деликатна состојба. Меѓуетничките односи не се добри, а односите меѓу двете најголеми партии ВМРО-ДПМНЕ и СДСМ се пред експлозија. Во последно време се случува и друг феномен на политичката сцена: внатрешната политичка ситуација во албанската етничка заедница е напната. Всушност, драматична.

Во такви околности, од една држава и од нејзините лидери се очекува трезвена одлука. Евентуални избори можат само да ги влошат состојбите и дополнително да ја дестабилизираат и онака кревката политичка ситуација. Со еден збор, вонредните избори со сегашните конфликти во македонското општество можат да направат повеќе штета отколку корист.

Да се надеваме дека владејачката ВМРО-ДПМНЕ при одбивањето да поддржи предвремени избори се раководеше од овие процени, а не од теснопартиски интереси. Но, тоа и не е толку важно. Поважно е што е повлечен потег што може да биде добра основа за стабилизирање на политичката сцена, отколку за нејзино дестабилизирање, кое сосема сигурно ќе се случеше доколку се одржеа предвремени избори.

Но, одлуката на ВМРО-ДПМНЕ да не се одржат предвремени избори повлекува и некои други обврски за Груевски. Не може тој, откако ќе го заврши пописот во април и ќе си го измери рејтингот, да побара предвремени избори. Се шпекулира дека неговата намера е да издејствува распуштање на парламентот и вонредни избори во септември 2011 година. Ако тоа се случи, тогаш завчерашната одлука на ВМРО-ДПМНЕ ќе биде само теснопартиски трик и купување време.

На новинарите, пак, им останува задача да ги откријат мотивите на Црвенковски за барање предвремени избори. СДСМ тие избори со сигурност ќе ги изгубеше. Оттука, енигма се причините за барањето на социјалдемократите за нивно одржување. Избори во овој момент и во следните пет месеци значат нов четиригодишен мандат и зацврстување на власта на Груевски. Статус кво во (не)решавањето на спорот со Грција околу името, неизвесно зачленување во ЕУ и во НАТО, слабеење на меѓународната позиција на Македонија и продлабочување на политичката напнатост дома.

На оние на кои им недостасува адреналин на политичката сцена, пописот на населението во април ќе биде добра можност за зовривање на страстите. Оваа операција, во други земји статистичка, во Македонија ќе биде политички барометар за сите идни случувања. За авторитетот на ВМРО-ДПМНЕ и на ДУИ, за политичката сила на СДСМ и на ДПА. Нема сомнение дека ВМРО-ДПМНЕ направи зрела процена кога се изјасни дека за спроведување на пописот е потребна силна и политички стабилна влада. А тоа во моментов е владата на Груевски и Ахмети, која се потпира на силно мнозинство во парламентот и е невозможно нејзиниот опстанок да биде доведен во прашање.

Тоа се политичките математики. Реалноста, пак, во Македонија не е добра. Романтизмот го зазеде местото на реализмот при утврдувањето на владината политика. СДСМ изнесе на улица повеќе десетици илјади граѓани, кои се незадоволни, и тие, и нивните семејства. И гласаат на избори. Барањето на СДСМ за предвремени избори има, во таа смисла, и добри страни. Владејачката ВМРО-ДПМНЕ, која триумфално чекори низ државните институции и се' повеќе го губи слухот за критиките кон нејзината политика, конечно, е потсетена дека не е сама на политичката сцена. Дека имаат ривали што ја демнат секоја прилика да им ја одземат власта. Тоа е секогаш корисно во една демократија.

Македонија веќе имаше едно искуство со предвремени избори. Ништо не се смени освен што една влада и една владејачка партија, наместо да го отслужат својот четиригодишен мандат, добија продолжување од две години. Проблемите останаа.