Поглед

Незаштитени шуми

Моника Талеска

Старите рекле купи ново, а на старото не плукај!

На оваа поговорка можеби не се досетиле ни идејните творци, ни поддржувачите и финансиери на грандиозната екопарада под наслов „Ден на дрвото“. Па додека се пошумуваат едни падини, на другите се сушат боровите шуми стари и по четири децении зашто се борат со наездата од боровиот четник.

Нема пари, како што велат во „Македонски шуми“, бил единствениот одговор на државата што не се практикува авионско хемиско третирање против овој штетник! Шест години државата не предвидела ни денар за оваа ефикасна акција, која, според познавачите на условите, чини 350.000 евра, а ќе заштити милиони стебла од сушење.

Според ова, очевидно е дека државата нема реална стратегија за заштита на шумското богатство.

Но, непобитен е фактот дека оваа Влада има одлична маркетиншка стратегија, па со делумна медиумска поддршка се обидува да ќари поен повеќе дури и на сметка на зелените иглички.

Зголемување на шумскиот фонд. Планско пошумување на голините. Спречување на ерозијата на земјиштето. Ова би требало да се целите на акцијата „Ден на дрвото“, која три години масовно се реализира. Се трошат огромни суми државни пари за автобуси, сендвичи, мотики и други реквизити. Колку тие потрошени суми реално ги даваат екоефектите е друго прашање. Сепак, само сериозните анализи може да дадат одговор, зашто не е реткост дрвата да се садат нестручно и наместо да фатат корен, да се исушат.

И тоа можеби не е толку страшно ако постоеше реална еколошка свест. Меѓутоа, ако се земат предвид штетите што ги предизвикува боровиот четник, а кои можат да се намалат ако се интервенира навреме, одговорот е сосема поинаков.