Едиторијал

МВР се надмина себеси

Горан Адамовски

Министерството за внатрешни работи никако да ја научи лекцијата и да почне поинаку да се однесува кога некој ќе има забелешка на однесувањето на вработените во полицијата, или, пак, кога фалејќи се за некоја акција не знаат кога е „доста“ со засилувањето на впечатокот за успешната изведба. Кога се „среќни“, тогаш продаваат „доверливи“ информации од типот „серискиот убиец ги убивал жртвите мотивиран од главен лик во книга“ или „мајка му го малтретирала додека бил мал“.

Тргне ли по зло, другите се криви, само тие не. Медиумите неретко успеваат да и' влезат во „трагата на полицијата“ и да откријат работи што не звучат онака како што тврди полицијата. Цитираат изјави на експерти и на здруженија, кои јасно укажуваат дека работењето на МВР не е имуно на аномалии.

И наместо МВР добронамерно да ги сфати критиките на јавноста, тие се надминуваат себеси. Пред неколку дена 50-годишен прилепчанец беше брутално претепан од двајца полицајци, само затоа што им рекол да го тргнат возилото, бидејќи брзал да го однесе татка си во болница. И, како што бива, од надлежното СВР (во овој случај Битола) следуваа небулозни оправдувања од типот „ги навредувал полицајците, бил насилен“ и капак на се', дека „се лизнал и се повредил“. Бадијала телевизиите покажаа снимки на човекот, кој по целото лице беше облеан во крв, а носот практично не му се познаваше. Изгледа паѓајќи удрил во нешто многу тврдо. Инцидентот се случувал пред очите на сопругата на прилепчанецот, чиј глас, нормално, не се зема предвид кога зборува МВР.

Веќе утредента полицијата ја засилува изјавата, надополнувајќи дека човекот најпрво „удрил полициски службеник, продолжил да го удира со клоци во пределот на потколениците, при што му нанел видливи повреди. Кога полицаецот го оттурнал од себе во обид да се одбрани, овој паднал на земја и притоа си нанесол повреди на лицето и останал да лежи на земјата“. Следно што оди со ваквите изјави е дека човекот има психички проблеми. Освен што кажува приказни за мали деца, полицијата продолжува да врши психолошки профил на „жртвите“. Веројатно само тие знаат врз која основа ги изведуваат заклучоците, имајќи предвид дека во најголем или речиси во сите случаи не вршеле психолошко вештачење на луѓето што ги апсат или ги тепаат.

Паушалните изјави на МВР му се удрија во глава и во случајот со наводниот сериски убиец од Ѓорче Петров. Откако се покажа целосно измислен профилот дека „убиецот“ бил „првенец на генерација во Градежно, дека ги прочитал сите книги на Достоевски, дека убиствата ги вршел како ликот Раскољников, дека бил малтретиран од мајка си“, од МВР ладнокрвно одговорија дека „не било важно каков ученик бил и колку книги прочитал“. А не кажаа зошто тогаш морале да се прават важни и да прават филмско сценарио со апсењето на момчето поради сериските убиства, што е доволно силен настан и без филмување на јавноста со научно-фантастични елементи.

Тоа е стилот на работа на оваа полиција, за кој министерката Јанкуловска постојано го употребува зборот транспарентен. При секоја акција се прават истите работи и истите грешки. Транспарентноста исчезнува кога работите за полицијата ќе одат во „кофа со вода“. Веројатно така ќе биде и во иднина. Во МВР не сфаќаат ништо. Приказните од книгите ќе ги очекуваме и во иднина. Реалноста и онака е груба. Во неа живеат само оние што ја почувствувале полициската рака.

Па да, приказната со претепаниот прилепчанец не е завршена. Тој ќе ја тужи полицијата, а министерката Јанкулоска, сепак, призна дека Секторот за внатрешна контрола го истражуваше однесувањето на двајцата полицајци-тепачи, кои се суспендирани и им се заканува отказ. Изгледа прилепчанецот не ги здобил повредите од невнимание, откако се лизнал и паднал на земја.