Претходен број

ЕДИТОРИЈАЛ

Цената на популарноста

Гордана Дувњак

Струмичкиот градоначалник Зоран Заев плаќа висока цена на својата популарност и политичка амбиција. По спектакуларното полициско приведување со лисици на раце во четвртокот и четиричасовен распит пред истражен судија и обвинител, прашање е колку приватните и професионални планови на овој висок партиски функционер на СДСМ ќе мора да претрпат измени. Тешко е да се поверува дека тајмингот за кривично гонење на Заев случајно коинцидира со подготовките на најголемата опозициона партија за партиски конгрес. Но, гледај чудо, токму човекот кој важи за еден од најуспешните градоначалници во државата е еден од најсериозните кандидати за лидерската функција во СДСМ.

И не случајно, по повод последните случувања поврзани со приведувањето на струмичкиот градоначачник, еден блогер ќе напише дека со тоа „паднал митот за чесноста, принципиелноста и искреноста на Заев“. Веројатно, тоа била и целта на некои партиско-полициски центри на моќ, кои процениле дека токму сега е вистинскиот момент за целосна дисквалификација и оцрнување на популарниот струмичанец. А, само пред неколку недели, токму Заев го врати добиениот пратенички мандат, со намера на претстојните локални избори уште еднаш да го провери пред граѓаните личниот и партиски рејтинг. Убеден дека струмичани ќе знаат вистински да го вреднуваат она што направи во изминатите четири години, не им придаде доволно внимание на „знаците со опомена“ што многу порано почна да му ги испорачува МВР.

Она што МВР го оцени како грешка во февруари, сега е трансформирано во конкретна кривична пријава, која го товари Заев за милионски злоупотреби. Слободата на струмичкиот градоначачник и на неколку негови најблиски општински соработници, засега, е заменета со одземените пасоши. Не е докрај јасно дали за тоа е заслужно слободното судиско убедување или, пак, протестите на опозицијата, кои претставуваа артикулација на огромното незадоволство, започнато со бојкотот на законодавниот дом. Велат, дека не им останало ништо друго, зашто власта е глува за туѓите аргументи и на они�� кои размислуваат поинаку.

На Зоран Заев допрва му претстои тешка битка со македонските правосудни органи во докажувањето на вистината дали навистина ја злоупотребил својата позиција на татко на Општината во изградбата на трговско-деловниот објект „Глобал“. Да биде иронијата уште поголема, тој ќе одговара токму за објектот за кој доби најмногу пофалби и идната недела треба да добие плакета од Советот на Европа, како успешен модел на децентрализација во имплементацијата на првиот пример на јавно партнерство во Македонија.

Не верувам дека постои некој во државата кој бара и поддржува амнестија за криминалот. Зашто, ако за нешто постои општ консензус во државата, тоа е борбата против криминалот и корупцијата. Нема сомневање дека секој оној што свесно прави злоупотреби, што не ги почитува законите и правните процедури, треба да одговара за своите постапки. Тоа е во интерес на сите граѓани, но и важен императив за функционирање на една правна држава, каква што претендира да стане Македонија. Но, дали под превезот за ефикасно справување со криминалот може и смее да се толерира очигледната манипулација со инструментите на власта? Дали треба да се дозволи полицијата, Обвинителството и судот да се стават во функција на владејачката партија и на политички прогон на неистомислениците?

Само еден ден по приведувањето на Заев, МВР по 20-месечна потрага „успеа“ да го најде и Ламбе Аранудов. Соседот на Груевски, со кого можеби многупати се разминале по скали, или се возеле заедно во лифт, замина на издржување на затворската казна во „Идризово“. Во стилот апсиме ред „ваши“, ред „наши“, вештачки се создава привид на неселективна битка против корупцијата. Само што е многу прозирно.