Претходен број

ЕДИТОРИЈАЛ

Грција дојде на дното

Димитар Чулев

Грција го достигна политичкото дно на хистеричната антимакедонска политика - ако дно и воопшто може да се достигне - откако му забрани на македонскиот претседател авионски да отпатува на состанок на тема „Дијалог на цивилизациите“ што се одржува во Атина.

Од македонскиот шеф на државата Бранко Црвенковски било побарано да одбере „алтернативен начин“ да пристигне на Самитот на шефови на држави и на влади од Југоисточна Европа, за што добил покана лично од грчкиот колега Каролос Папуљас и од коорганизаторот, првиот човек на УНЕСКО Коичиро Мацура.

Да биде нискоста под секое ниво на меѓународно прифатениот „бонтон“ и протоколи со кои точно се прецизира начинот на кој еден претседател на држава патува во друга, Кабинетот на Црвенковски за промената на неговото патување бил известен не од домаќинот, претседателот Папуљас, туку од полудипломатското претставништво на Грција во Скопје кое е формирано според одредбите на Привремената спогодба меѓу „првата и втората страна“ потпишана во 1995 година под диктат на Ричард Холбрук, а заради „нормализирање на односите меѓу двете земји“.

Во една таква рашомонијада, на Кабинетот на претседателот и не му остануваше ништо друго, туку културно да ја одбие поканата со забелешката дека „оваа постапка е спротивна на меѓународните норми и принципи и не придонесува за развојот на добрососедските односи и на заложбите за споделување на заедничките европски и демократски принципи“.

Да не се залажуваме, инцидентот можеби е посебен поради високото ниво на делегацијата на која во Грција не и' е даден пристап. Меѓутоа, и суштински, тоа е само уште еден во низата дипломатски притисоци кои постојано се на ниво на скандалозно однесување на Грција кон северниот сосед.

Само како потсетување, во врвот на грчката антимакедонска хистерија во првата половина на деведесеттите, кога Македонија беше под дваесетмесечно грчко ембарго, брачен пар од Грција не можеше да посвои дете од Македонија, бидејќи „било увезено од земја која Атина не ја признава“.

Следуваа пребојосување авион на МАТ во Крит, кинење на ознаките МК на македонски возила и замена со лепенките ФИРОМ, малтретирања македонски туристи и скандали на сите меѓународни форуми каде што се претставувала Македонија под уставното име.

Но, со рампата за Црвенковски, работите добиваат на тежина и, дефинитивно, ја разголуваат ноторната вистина дека на Грција и воопшто не и' е б��тно нормализирање на односите со Македонија, кои, наводно, биле блокирани поради нивните национални фрустрации поврзани со терминот Македонија употребувани од други.

По НАТО-самитот во Букурешт и блокирањето на приемот на Македонија во Алијансата (што се коси со почитувањето на Привремената спогодба) станува јасно дека Караманлис и Бакојани немаат ни приближна намера да го решат спорот со името, за што постојано го обвинуваат Скопје, иако медиумски упорно бараат, наводно, заеднички прифатливо решение зашто сакале да ни бидат најдобри соседи.

Вистината е дека и последната постапка, која дојде 48 часа по обидот на грчки мировници да минат низ Македонија како низ „ничија земја“, е само дел од концептот на Атина против се' што е македонско.

Осамостојувањето на Македонија во 1991 година ја алармираше Грција дека држава со такво име можеби ќе влијае (негативно) на македонското малцинство кое таа не го признава.

Сега е на потег македонска Влада, која веројатно во наредните часови (како што дознаваме) ќе испрати демарш до Грција, а за однесувањето на Атина ќе ги извести меѓународните институции и поединечните земји.