Претходен број

Кога се' ќе се собере, пораз ќе остане

Македонија неочекувано загуби од Исланд со 1:0

Сашко Ѓ. Димовски

„Кога се' ќе се собере, пораз ќе остане“. Вака пееше македонската музичка икона Тоше Проески. А, кога се' ќе се собере во изминатите 8-9 дена и она што го видовме на стадионот „Лаугардалсволур“ во Рејкјавик во средата вечерта, пораз остана и за македонската фудбалска репрезентација во третиот меч во квалификациите за Светското првенство во 2010 година во Јужна Африка. Загубивме од селекцијата на Исланд, 57 места позиционирана зад нас на ранг листата на ФИФА, со 1:0 и самите ја девилвиравме големата победа над Шкотска во септември. Стрелец на погодокот беше Гунарсон во 16 минута. Гудјонсен нафрли од левата страна, капитенот Седлоски промаши цела топка во обид да ја расчисти опасноста, на отпадокот не успеа навреме да реагира половина од македонските дефанзивци, па на Гунарсон не му беше тешко да ја погоди целта и дополнително да ги смрзне играчите и новинарите во студениот Рејкјавик.

Го загубивме можеби најважниот дуел од чиј исход во многу нешта зависеа за местото на нашиот национален тим во деветтата група. Селекторот Среќко Катанец порача дека победа ќе значи дополнителен ентузијазам пред априлското гостување кај Холандија и јунските пресметки наредната година против Норвешка и Исланд на Градски во Скопје. Тоа падна во вода, како што падна во вода и привидниот мир кој требаше да ни го обезбеди ремито со Исланд.

На површина исплива онаа најнепосакувана варијанта за нас, пораз и бодовен минус во однос на конкурентите за втората позиција, па наместо наредните мундијалски предизвици да ги пречекаме со 6 бода или со 4 и веднаш зад Холандија, ние ќе ги пречекаме со 3 од можни 9 и на четвртата позиција. Пред нас се Шкотланѓаните и Исланѓаните кои ги вративме во игра, зад нас е Норвешка која собра само два бода.

Ги нарекувавме „рибари“, а влеговме во нивната мрежа и никако не успеавме да излеземе од неа. Некои вината за тоа ја лоцираат кај селекторот, некои во фудбалерите, за некои немавме среќа, за некои проблемот беше во реализацијата. Од се' по малку има вистина во најновиот лош пораз на македонската репрезенатција, а најмногу она последното, бидејќи имавме простор за игра, и тоа многу, а бодовите му ги оставивме на противникот.

Не знаевме или не можевме да поентираме барем еднаш против еден од најслабите тимови против кои сме играле. Тоа е недозволиво, скандалозно и за секаква осуда. Игравме претежно преку средината што не даде резултат, не беа искористени Петров и Лазаревски чии пробиви и нафрлувања по страничните позиции недостасуваа во Рејкјавик. Катанец почна со еден шпиц, Горан Мазнов, што не кореспондираше со најавите пред мечот дека цврсто одиме на победа. Дури и тактиката во првото полувреме повеќе беше ориентирана на реми. Но, како што одминуваше времето по примениот гол нашиот селектор беше принуден да ја менува замислата. Го извади Мазнов, кој во една прилика не успеа да ја исконтролира топката во позиција кога само со малку повеќе присебност непречено ќе дадеше гол и кон Пандев во шпицот ги инсталираше Ристиќ, Стојков.

Меѓутоа и тие не успеаја да сторат нешто повеќе. Ристиќ упати само еден слаб удар, додека Стојков во два-три наврати не реагираше како што треба. Најзрелата шанса ја имавме во 76 минута. Пандев излезе очи во очи со противничкиот голман, направо чекор во лево, биеше, меѓутоа го погоди во нога домашниот дефанзивец кој претходно со финта го исфрли од игра. Ситуацијата наликуваше на една од оние на кои сме навикнале да го гледаме во дресот на Лацио во кои најчесто ги завршува со гол. Овојпат тоа не беше случај. Пандев одлучи сам да ја заврши акцијата иако како опција го имаше и Стојков кој лево од него го следеше во трк.

Исландскиот селектор не можеше да ја скрие радоста по победата. На прес-конференцијата беше многу среќен бидејќи по подолго време неговиот состав оствари триумф, но призна дека им било тешко на неговите играчи да ја сочуваат предноста.

„Одамна не сме биле надиграни вака на домашен терен. Шкотска победи овде, но не заслужи, затоа што против Шкотска ние игравме како Македонија вечерва. Имавме игра, создадовме шанси, а на крајот гостите незаслужено ги освоија трите бода. И тој меч требаше да го добиеме“, изјави исландскиот селектор, Олафур Јоханесон.

Спротивно расположение во нашиот табор. Игор Митрески, Горан Пандев, Петар Милошевски и останатите наши репрезентативци не можеа да поверуваат дека не успеаа ниту еднаш да ја погодат мрежата и покрај големиот број шанси. Неверување од исходот на мечот и кај селекторот Катанец.

„Не знам дали да плачам или да се смеам. Поблиску сум до плачење. Чудо е како не поентиравме барем еднаш. Немам зборови, емотивно сум празен. Не знам во што е проблемот. За играчите немам забелешки. Имаа игра, имаа прилики за гол, но јас не сум тој што треба да го постигнам. Јас седам на клупата, а друг е на теренот. Ова не сакам да биде сфатено како мое лично оправдување за поразот. Не знам што да кажам. Само можам да кажам дека овие квалификации не се завршени за нас. Бодови ни' недостасуваат меѓутоа има уште пет натпревари. Се' е можно“, изјави Катанец.

Ниту презимувањето на второто место во групата не беше доволен мотив за нашите репрезентативци да бидат поприсебни во играта и завршницата на нападите на стадионот „Лаугардалсволур“. Отидовме како фаворити, а се вративме како губитници. Несфатливо е како можеме да си дозволиме да загубиме меч од големо значење со тимот кој апсолутно не знаеше каде се наоѓа во второто полувреме.

Општ е впечатокот дека ситуацијата на Пандев во 76 минута можеше да претставува почеток на пресвртот. Ако успеевме тогаш можеби ќе успеевме уште еднаш во минутите што преостанаа.

По поразот во Рејкјавик единствената утеха ни' е бодовната ситуација на конкурентите во групата затоа што освен Холандија која е со максимален ефект, останатите селекции се разликуваат по бод-два и негуваат подеднакви шанси за втората позиција.

Проблемот кај е нас е тешкиот распоред. До крајот треба да ги посетиме Шкотска и Холандија, не' очекува и престој во Осло, а дома ќе ги пречекаме Норвежаните и Исланѓаните. Покрај подигнувањето на нивото на играта и реализацијата на нападите, да се надеваме дека селекторот Катанец ќе најде начин да го мотивира играчите и психолошки да делува врз нив.

Исланд - Македонија 1:0

Полувреме: 1:0. Стадион: „Лаугардалсволур“ во Рејкјавик. Гледачи: 6.500. Гл. судија: Дерели Селџук. Помошници: Мехмет Сатман и Алпер Улусој (сите тројца од Турција). Ж. картони: Гисласон, К. Сигурдсон, Палмасон, Гунлеифсон (Исланд). Стрелци: В. Гунарсон во 16 минута.

Исланд: Гунлеифсон, Сајверсон, И. Сигурдсон, К. Сигурдсон, Стеинсон, Хреидарсон, Б. Гунарсон (А. Гунарсон), Гисласон, Халфредсон, Гудјонсен, В. Гунарсон (Палмасон). Селектор: Олафур Јоханесон.

Македонија: Милошевски, Лазаревски, Новески, Седлоски, И. Митрески, Петров (Трајанов), Шумуликоски, Гроздановски, Тасевски (Ристиќ), Пандев, Мазнов (Стојков). Селектор: Среќко Катанец.