Претходен број

Поглед

Пресудата за Скопје

Деспина Трајковска

Веќе нема дилеми дали во срцето на Скопје ќе има црква, од другата страна на Вардар две деветкатници, скулптури на секој чекор, лавови на мостот „Гоце Делчев“... Уставниот суд посредно го скрои ваквиот урбанистички лик. Оправдано или не, мислењата се поделени. Додека едни сметаат дека е апсурдно што урбанистичкиот печат произлезе од судските лавиринти, другите се убедени дека судот само ги потврди стручните визии за изгледот на Скопје.

Но, едно е јасно. Градскиот татко безуспепшно ги оспори контурите, сметајќи дека тие незаконски се прецртувани и тоа наменски во два наврата, еднаш за црквата, а потоа и за новиот деветкатен дом на Уставниот суд. Крајниот епилог само отвори низа прашања.

Има ли потреба од урбанисти, јавни дебати, граѓански анкети, мислења на надлежни стручни институции, кога некој неповикан се става во улога на автор на урбанистичкиот развој?! Крајниот збор е во рацете на едни, а на одговорност, некогаш, сигурно ќе бидат повикани други. Кој друг ако не градскиот татко, чиј збор во ситуацијава нема никакво значење. Неговото мислење бестежинско лебди во воздух, а и нема никаква улога во раѓањето на урбанистичките визии на градот. Можеби токму сега ова е аргумент плус законските рамки за функционирањето на Скопје колку што е можно побрзо да претрпат корекции. Со тоа не само што ќе се оствари оправданата двегодишна битка на Трифун Костовски за менување и усогласување на законите туку новиот градски татко ќе си отвори простор за остварување на неговите проекти. Ќе мери и ќе сече заедно со општините кои сега го имаат главниот збор во урбанизацијата. Така, се чини, ќе се стави крај на неизвесниот урбанистички развој на градот, кој сега е резултат и на локални желби и соништа.