Владините мерки не се Библија, порачува „Макстил“

Плаќаме највисоки цени на енергијата, се жали Минчо Јорданов

Мерките против кризата треба да се приспособуваат во зависност од состојбите во економијата

Мирче Јовановски

Владините мерки за надминување на последиците од економската криза не треба да се третираат како Библија, туку потребно е нивно приспособување во зависност од интензитетот на кризата. Ова вчера го порача Минчо Јорданов, прв човек на скопски „Макстил“, инаку најголем нето-извозник од Македонија. Компанијата годинава ќе ја заврши успешно, и од аспект на добивката и со обемот на производство, но последиците од кризата веќе се чувствуваат во последниот квартал од годинава, иако, поради принципот да работи за крајни купувачи, пласманот е обезбеден до април - мај идната година. За ова придонеле постојаните инвестиции што и' овозможиле на компанијата да оствари значајни заштеди.

„Ние сме една од ретките компании во Европа што работат со над 90 отсто од капацитетите“, се пофали Јорданов на традиционалната средба со новинарите. За споредба, европските железарници работат со 40-50 проценти намален капацитет, а во Украина дури и со намалување од 70 проценти. Сепак, Јорданов смета дека непочитувањето на Националната програма неповолно се одразува врз челичната индустрија, што особено доаѓа до израз во кризни времиња како сега.

„Сметаме дека ќе ја поминеме кризата, затоа што благовремено водевме соодветна инвестициска политика, со што суштествено ги намаливме трошоците. Но, и со ваква политика ситуацијата е многу тешка со оглед на тоа што не се спроведува Националната програма за челичната индустрија. Тоа не е програма за давање бенефиции, туку принципи што се користени во ЕУ за консолидација и за работење на челичната индустрија“, истакна Јорданов, додавајќи дека програмата се однесува на 6-7 фирми во Македонија, односно, покрај „Макстил“, и на „Арцелор Митал“, ИГМ, ФЗЦ „11 Октомври“ и „Николферт“. „Неправедно сме паднати во тешка ситуација“, тврди Јорданов. Според него, цената на енергијата за челичната индустрија кај нас е за 50 отсто повисока од онаа во Европа. „Цената на гасот е драматични 420 евра за илјада кубни метри, што е за 50 отсто повеќе од европската, а да не зборуваме за онаа што ја плаќаат руските, бугарските и украинските фирми. Сето тоа ако се собере на ниво на една година, за „Макстил“ значи околу 20 милиони евра, односно 50 евра по тон“, вели Јорданов, додавајќи дека тоа ниво на цените е неоправдано. Тој посочи дека фабриките треба да работат во континуитет и да не се затвораат кога има проблеми, туку да работат со мала продуктивност и профитабилност, а кога ќе остварат големи профити, да инвестираат во натамошниот развој. „Владите треба да создадат нормални пазарни услови, особено за фирмите од челичната индустрија“, истакна првиот човек на „Макстил“. Притоа, тој објаснува дека кога има варијации на пазарите, фирмите не треба да се затвораат, туку целта на програмата е да им се овозможи подобра бизнис-клима, преку економски цени на енергијата и на транспортот.

За изнаоѓање соодветни решенија тој предлага дијалог со Владата и со Синдикатот. „Мерките што ги објави Владата можеби 30 отсто се ефективни за нас. Најпозитивно ќе биде ако Владата го прифати принципот што го прифатија и повеќе светски влади, а тоа е ’проби и грешки‘. Да не кажеме дека мерките се Библија и не може да се менуваат. Како што ќе се развива кризата, мерките треба да се коригираат и да се приспособуваат“, сугерира Јорданов, при што додава дека предлозите на Стопанската комора на Македонија се меѓу мерките кои можат да придонесат да се санираат последиците од кризата. „Притоа, треба исклучително да се внимава каде и за што ќе се потрошат парите“, вели Јорданов.

Виталноста на „Макстил“ Јорданов ја објасни со политиката на инвестирање. Последниот чекор во таа насока беше неодамна земениот кредит од Стопанска банка, кој веќе во значајна мера е реализиран, а целосно треба да се искористи до јуни идната година. Првите ефекти веќе се видливи: од првата инвестиција што е во пробно производство веќе има заштеди од 20 до 25 отсто, односно потрошувачката на гас е намалена за значајни 1,5-1,8 милиони евра годишно. „Ќе речете дека тоа што го изгубивме со кризата се компензира со овие заштеди, но кредитот треба да се враќа, а и цените на нашите производи не се на ниво што беа, бидејќи се пониски за речиси 40 отсто, односно ако продававме за 800-850 евра, сега продаваме за 650 евра“, вели Јорданов.