ЕДИТОРИЈАЛ
МПЦ на големо искушение
Билјана Јовановска
Проектот за црква на скопскиот плоштад, замислен од премиерот Никола Груевски, стои на се' понесигурни нозе. Почвата сериозно му се тресе и големо прашање е дали храмот ќе никне во догледно време.
Откако виде дека се залета и си направи есап без крчмар, Владата многу перфидно топката ја префрли во дворот на Скопската епархија на Македонската православна црква. И одново направи голема грешка, зашто предмет на подарување е општонародно земјиште, кое може да го даде за изградба на улици, паркови, паркиралишта, но не и за верски објект.
Всушност, дали премиерот, воопшто, имал искрена желба кога ја донел одлуката со која Владата се повлече од својата голема иницијатива? Речиси е неверојатно, невозможно е на Груевски да не му бил познат фактот дека овој чин може да биде во колизија со законот. Не може тукутака, заради блиските на ти - дај ми односи да ја фаворизира Македонската православна црква и на тој начин да ја става пред сите други верски заедници забележани во Уставот.
Пореално е дека по секоја цена сакал да излезе од оваа опасна игра, која од промовирањето на иницијативата му предизвикува главоболки. Прво, не очекуваше такви негативни реакции во јавноста, потоа следеше походот на партиските војници, кои ги тепаа неистомислениците од Архитектонскиот факултет и сите други кои им се најдоа под рака, што имаше негативен одек кај меѓународната заедница. И најпосле, се појави барањето за обновување на Бурмали-џамијата. Особено, ова последново мораше да го има предвид веднаш штом помислил да ја возобновува црквата „Св. Константин и Елена“. Но, нејсе. Исламската верска заедница веќе добро си го наплати овој непромислен потег на Груевски и на скопско Кале доби атрактивна локација за изградба на резиденција и библиотека.
Но, каде во п��иказната е Македонската православна црква? Ќе го прифати ли контроверзниот подарок, па потоа ќе види што ќе прави со атрактивната локација. Можеби, по извесно време ќе констатира дека проектот е скап и земјиштето ќе го пренамени, ќе го продаде. Се' бидува. Со институцијата која е во постојана потрага по спонзори, а сопствените приходи, кои и тоа како се големи, ги складира на сигурно, никогаш не сте на чисто.
Имотот на кој е паркингот спроти „Холидеј ин“, на пример, бил на Лешочкиот манастир. Бидејќи Црквата вели дека хронично нема пари, манастирот беше обновен од Европската унија, а оваа епархија е во потрага по нови донатори за манастири, конаци... Во меѓувреме, за овие пет години, колку што го тераат бизнисот со паркингот, инкасирале повеќе од 300.000 евра! Па, прашува ли некој каде завршуваат овие огромни износи или тоа е редовна појава, па владиците се толерираат. Во стилот - не те чепкам, не ме чепкај.
Така беше и со подарокот од експремиерот Љупчо Георгиевски. На Македонската православна црква неговата Влада и' го даде хотелот „Бисер“, а таа, Црквата, им го отстапи на 30 години на бизнисмените Миладинови (сега се в затвор поради зделките со заедничката фирма со МПЦ)! Договорот за фифти-фифти поделба на печалбата од „Бисер“ им беше малку, па го купија „Изгрев“. Да бидеме попрецизни – два пати го купија, еднаш го изгубија заради ставање под хипотека. И, никому ништо. Владата замижа пред евидентниот криминал, џабе се вршеа графолошки вештачења на потписите на некои вмешани духовници... Што е најстрашно, се покажа дека потписите се нивни, не биле фалсификувани, како што тврдеа во МПЦ.
Сега, нашите великодостојници се ставени пред нови искушенија. Дали ќе примат нешто што објективно не им припаѓа или, конечно, ќе се свестат?! Доколку навистина немаат пари, како што тврдат, бидејќи и во Скопје има неколку започнати и незавршени цркви, како ќе го финансираат она, според идејното решение, навистина скапо здание? |