Претходен број

ЕДИТОРИЈАЛ

„Христијански“ ќотек

Билјана Јовановска

Имате критички став, не се согласувате со одлуките на Владата? Е, па, ваше право, ама само на хартија, зашто за неистомислениците следува ќотек. Без пардон. Осудата од власта оди во пакет.

Јасно е дека во саботата од плоштадот „Македонија“ во Скопје на поинакумислечките некој сакаше да им испрати токму ваква порака. Ефектот не е постигнат, напротив, „заработија“ контраефект, а Македонија сигурно ќе се најде во сите извештаи на меѓународните организации и известувачи како држава чија власт не трпи различности. Зашто, опасно заличуваме на земјите кои имаат системи кои се со светлосни години оддалечени од демократијата. Каква ЕУ, какви бакрачи!

Кај нас не поминува ниту уредно пријавен протест. Со нападот на разулавената толпа дојдена од повеќе градови, која со нозе и раце им се нафрли на студентите (но, не само ним) од Архитектонскиот факултет, кои мирно, со транспаренти сакаа да го изразат својот протест против градба на црква на плоштадот, покажавме дека демократскиот капацитет е рамен на нула. Не на обичните граѓани кои се згрозени од настанот, туку на власта.

Во резилот манифестиран во строгиот центар на Скопје учествуваше и Македонската православна црква. Г.г. Стефан ги испрати својот ѓакон и уште еден свештеник на антипротест. Претходно, сите цркви беа излепени со повици до верниците да дојдат на плоштадот и да ја поддржат изградбата на новата црква. И самите си направија невиден резил. Нивните, условно речено, верници добија мускулесто засилување кое, парадоксот да биде поголем, беа опремени со жолти знамиња со двоглав орел. Токму со такво знаме, во 2001 година, тогашниот владика на Повардарската епархија, Јован Вранишковски, го прекрши Уставот на МПЦ и си го отвори патот кон СПЦ. Арно ама, за ова на плоштадот, разулавени момчиња кои говореа на различни дијалекти и носеа над десет вакви знамиња, на МПЦ очигледно не и' е гајле. Ако е за поддршка на проектот на Груевски, тогаш замижуваат дури и пред овој факт.

За жал, покрај власта, и Црквата ни испрати загрижувачка, срамна порака. Сака ли таа да се идентификува со насилниците кои тепаа се' по ред, и машко, и женско, и деца? Такви ли верници продуцира Црквата, кои на највулгарен начин на неистомислениците исфрлаат грст пцости и ги нарекуваат „Шиптари“, „некрстени“ и што ли не? Дали е тоа профилот на македонскиот верник? Сигурно не, зашто за оние вистинските ова беше навредливо и далеку од христијанските принципи.

Премиерот Никола Груевски, пак, побрза вината да ја префрли во туѓ двор. Ги измеша лончињата и дури посочи име на наводниот организатор. Според него, тоа сигурно е проф. Мирослав Грчев, „кој ги критикува сите проекти на Владата“! Па, и да е така, тоа е демократско право на секој граѓанин. Однесувањето на полицијата е приказна за себе. Таа не мрдна со малиот прст, не ги заштити нападнатите, туку со својата пасивност овозможи тепачката да добие на жестокост. Како да имале таква директива. Исто како што им беше наредено да ги тепаат млекопроизводителите, кои се осмелија да ги бараат своите пари!

Како оваа власт има намера да не' внесе во Европската унија кога не ги почитува дури ни Уставот ни Конвенцијата за човекови права, кои гарантираат право на мирно протестирање, по саботата, навистина, никому не му е јасно. Она што за европската полиција е алфа и омега - да го обезбедува секој протест и да го спречи евентуалното попречување од контрадемонстранти, за нашето МВР е мислена именка. Тие се' уште функционираат по партиски директиви.

А во навистина демократски земји полицијата, поточно нејзиниот министер, си го знае редот. И обврските. Секаде полицијата ги штити загрозените, воспоставува ред, ги презема сите законски предвидени мерки и ниту во еден случај ја нема улогата на платени манекени. Кај нас, за жал, се' е обратно од нормалното.