Мислења

Новинари - клонови на Груевски

Ивор Мицковски

Не се газат само луѓето, туку се перат нивните мозоци, се гази нивниот дух, нивните идеи и разбирања, вредности и принципи, без кои една вистинска демократија е невозможна

Историчарите нека забележат, деновиве добивме и дефинитивна потврда за мизерната состојба во која се наоѓа Македонија! Скандалот што смислено го приредија режимските новина��и во Брисел ни кажува нешто повеќе од тоа дека Македонија одамна веќе не е демократска земја или дека е во отворена војна со европските вредности. Тоа ни кажува зошто Македонија не може да биде демократска земја.

Овој скандал ни отсликува до кој степен режимот изградил паралелни институции, параструктури, еден систем на врски меѓу партиско-политичките интереси (кои лажно се идентификуваат со националните) и се' останато во општеството. Застрашувачки е до кој степен е разработена политичко-медиумската машина на Груевски, којашто треба да извојува конечна победа и да ги уништи сите неистомисленици, од опозицијата, онаа политичката и онаа социјалната, преку малкуте независни новинари и интелектуалци, до секоја индивидуа која критички размислува. И тоа што е најстрашно е што при тоа уништување не се газат само луѓето, туку се перат нивните мозоци, се гази нивниот дух, нивните идеи и разбирања, вредности и принципи, без кои е невозможна една вистинска демократија.

Испадот на новинарите на режимот само по себе е неверојатно штетен за угледот и за интересите на Македонија, но тоа што е пострашно е што на него не треба да гледаме како на нешто изолирано, како реакција на неколку будалетинки. Овој смислен инцидент на неколку недели пред европскиот извештај има повеќе цели. Некои се краткорочни како, на пример, дека власта знае за критиките што ќе ги добие на полето на слободата на медиуми и демократски процеси, па со ваквиот инцидент се обиде да превенира, да дефокусира, да најде други виновници за лошиот извештај. Потоа, тука е и целта што е еден вид константа, а тоа е да се создаваат поделби на секое можно ниво, особено на полето патриоти - предавници, нешто што беше премногу провидно.

Мислам, која будала паѓа на оваа финта, отидовме да ја спасуваме демократијата во Македонија, со тоа што ќе ја рушиме демократијата во Брисел, пред очите на истите што не' оценуваат. Е тука доаѓа и следниот долгорочен спин, а тоа е зошто се направи скандалот. Демек, кои се пак тие да не' оценуваат нас? Груевски и компанија до тој степен се контрадикторни, што колку повеќе пати декларативно ги споменуваат нашите евроатлантски аспирации и вредности толку повеќе на дело го билдаат евроскептицизмот, па дури и еден вид ксенофобија кон Европа и кон европските вредности.

Во основа, власта и нејзините мегафони се смешни. Не знам дали се свесни дека се прочитани или само се надеваат дека ваквото однесување Европа и светот ќе го толерираат бескрајно? Груевски, како и неговиот политички брат близнак, Виктор Орбан, сакаат да глумат Европејци, да леат крокодилски солзи за правдата и за демократијата кога станува збор за популистички национални интереси како, на пример, Груевски за Македонците во Грција, Орбан за Унгарците во Словачка и во Романија. А, кога станува збор за вистинско аплицирање на европските вредности, кога добиваат некој добронамерен совет, тие веднаш ја облекуваат кожата на национал–патриоти кои со мака ја одбраниле државата од превртливата Европа.

Така, овој инцидент е само одржување на таа антидемократска иницијатива која се' повеќе и повеќе еволуира во Македонија. Се' се сведува на еден заклучок: Груевски и неговите структури отворено работат на поткопување на европската идеја за демократија и за слобода. Токму и затоа демократијата е невозможна во Македонија, а ваква Македонија е некомпатибилна со Европа. За ваква Македонија се недостојни, всушност, се непријатели сите за кои структурата ќе одлучи дека се предавници и антимакедонци, болшевици или црвени комесари.

Како да ја наречеме оваа структура на Груевски, бидејќи не е доволно моќно да се вика – структурата „Груевски“. Можеме да го цитираме Џозеф Конрад и да ја наречеме структурата „Делта“, или „Алфа и Омега“, како во старите трилери. Ете, кога веќе добивме на драматичност, да соопштиме што прави оваа структура. Таа претпоставува блиски односи меѓу политичари и новинари, во исто време, на исти места, со иста цел – да се влијае врз мислењето на народот, да се прават притисоци или да се оцрнуваат избрани индивидуи или организации, да се дерогираат државата, институциите и здравиот разум, преку егзалтирање на стравот, говорот на омраза, злоупотребата на моќта, поделбите и невиденото перење мозоци.

Во исто време, оваа структура е задолжена вниманието постојано да го пренасочува онаму кадешто сака, да создава конфузија, да биде чувар, да има монопол над сите малверзациски акти, а во исто време да ги загадува и да ги заташкува сите неоспорни факти. Ова�� структура нормално би можела да постои без тоталитарните аспирации на Груевски и неговата генијална интуиција дека ако сакаш да правиш режим, треба да контролираш се', особено на полето на информации. Прво, тој систем или таа машина се искористи на мек начин, ако така можеме да се изразиме. Целта и' беше да создава консензус, да продава евтини приказни за реформи и за напредок. Тогаш се' уште постоеше селекција. Кога власта ги уредуваше весниците и телевизиите внимаваше што е штетно и е некомотно за неа, а што треба да се нагласи за пропагандистички цели. Но, брзо сфатија дека тоа не е доволно, дека овде не треба машина за консензус, туку е потребна машина за оцрнување на се' што е поинакво или критичко.

Денес, таа структура е заокружена, од менаџери, пари за реклами, новинари, бизнисмени, сопственици на телевизии, уредници, денес нема што повеќе да се избира, се' е избрано и подмачкано и функционира и без власта прва да се избламира, односно, да не' избламира. Најдобар пример за функционалноста на таа структура е таа способност на режимските новинари, да не се ограничат само на манипулирање или искривување на информацијата, туку да учествуваат во создавање на истата. Да се потсетиме, Груевски едно време мораше да пишува писма за конечна пресметка со опозицијата, Ѓорчев мораше да се бламира и да ги напаѓа европските претставници и институции пред Европскиот парламент. Погледнете денес, новинарите ги прават тие нешта на нивно место, ги користат истите тези, едноставно, новинарите станаа клонови на политичарите.

Дека новинарите станаа замена за политичарите е видливо и од соопштенијата на ЗНМ. Ова здружение стана пример за едно ниско и срамно политичко балансирање, кое ни најочајниот политичар не би си го дозволил. Мешаат баби и жаби, не прават разлика меѓу причина и последица, глумат наивни, кога, всушност, се злонамерни. Ќе им стане ли еднаш јасно дека тие самите ги делат новинарите, додека суштината е слободата на зборот и на изразување, правото на критичка мисла, потребата од дебата, потрагата по дијалог?

Тоа е целта на лудачката кошула што сака да ни ја облече власта. Што преку структури, што преку перење мозоци, сите да станеме дел од истото лудило, да го изгубиме чувството за мерка и здравиот разум. За на крај, сите да станеме замена за нивната политика, да нема ни потреба од нивно работење на тоа поле, бидејќи ние за нив ќе сработиме.

Почитувани вмровци, или тоа што остана од вас, освестете се и вие! Ова ВМРО повеќе не е партија, ова е само едно криминално здружение, еден аномален тинк – тенк кој единствено се грижи да ја опустошува земјата додека секојдневно елаборира политички офанзиви и спроведува медиумски напади. Вашата сакана партија е само филтер за наводната волја на избезумениот народ, обична идеолошка маска, практична потструктура за награди и за казни кои ги одлучува потесната структура. ВМРО-ДПМНЕ е само сурогат на структурата „Делта“, потчинета маса на една тесна „Алфа и Омега“ која има само една цел, да ја потчини секоја вистина, да ја уништи секоја одговорност, да го згази сечие достоинство.

(Авторот е аналитичар)