Претходен број

Мислења

Време е за „големата жаба“

Зоран Дограмаџиев

Ако сознанието за прифаќање/ неприфаќање извесна модификација на името е јасно, потегот би требало да се направи веднаш

Убиениот српски премиер Зоран Ѓинѓиќ, луциден интелектуалец, имаше обичај да каже (парафразирам): ако мораш да голтнеш нешто убаво и жаба, голтни ја прво жабата. Ако мораш да голтнеш три жаби, голтни ја прво најголемата.

Македонија дојде во состојба да треба да проголта жаба – или да дозволи, опкружена со соседи со непријателски претензии, иднината да и' стане уште понеизвесна.

Лично сум против членство во НАТО, зашто тоа, главно, служи на туѓи цели: треба да се издвојува најмалку два отсто од бруто-националниот доход за оружените сили, да се купува стандардизирано (читај: главно американско) оружје и да се праќаат единици и воена опрема во војни за туѓи цели. Сето тоа е дел од стратегијата на „war by proxies“, на стратегијата на војните каде што под мото „борба против тероризмот“ се бие битка за нафтата и патиштата на нафтоводите – вреќи за убиените војници се' помалку да праќаат САД.

Но, НАТО и покрај сета одбојност на лажната, неискрена замисла на Северноатлантската алијанса и горчината на залакот што треба да се голтне, во случајот на Македонија значи побезбедна, помирна иднина.

Во политиката, како и во животот – чисти, јасни решенија се најдобри, а формули како што е „замрзнато членство додека не се реши спорот со Грција, опасни, полни со неизвесност“.

Прекрасната поговорка - Timeo Danaos et dona ferentes, односно чувај се од Грците и кога ти носат подароци, која според латинскиот поет Вергилиј ја изрекол еден тројански свештеник, гледајќи го напуштениот дрвен коњ пред вратата на Троја, до ден-денес останува како една од главните карактерни црти на јужниот сосед. Друга нивна вештина е да се пазарат: „Еден Ерменец вреди колку двајца Евреи, еден Евреин – колку двајца Грци...“, сите други се подолу на листата.

Значаен меѓународен притисок се врши проблемот што и' го создаде Грција на Македонија да се разреши веднаш – до почетокот на април и НАТО-самитот. Ако сознанието за позитивното и негативното што произлегуваат од прифаќањето и неприфаќањето извесна модификација на името се јасни, ако е постигнат политички консензус дека концесиите, колку и да болат, колку да се одвратни, мачни и тешки мораат да се направат за да се оствари помирна животна атмосфера - потегот би требало да се направи веднаш, додека постои притисок врз двајцата преговарачи, посебно врз Грција, и додека постои посилен меѓународен интерес.

Потиснувањето на решението и продолжувањето на пазарењето со врвни меѓународни „пазарџии“ непријатниот залак можат само да го зголемат.

(Авторот е новинар)