Претходен број

ЕДИТОРИЈАЛ

Фантазмагоријата со двокатните автобуси

Деспина Трајковска

Скопјани во англиска приказна со двокатни кинески автобуси, атмосфера по градските улици слична на старо Скопје... Овој владин сон, по се' изгледа, нема да стане јаве до крајот на мандатот на Груевски. Со завчерашното поништување на тендерот за набавка на 302 „даблдекери“, државата стави крај на исчекувањата за реализација на идејата која се промовираше пред две и пол години и која толку многу ја подели јавноста. Толку време се држеше тензија околу овој владин проект, иако изобилуваа стручни негативни критики. Но, и покрај се', централната власт остана имуна на добронамерните укажувања и продолжи да тера по свое.

Не еднаш, не два пати, туку три пати се обиде преку меѓународен тендер да најде производител на „даблдекери“, модерни, но со ретродизајн. Првиот тендер пропадна оти за планираните 102 автобуса Владата се премисли, па побара 302 возила. Откако четири компании доставија понуди на вториот тендер, тој се поништи оти ниту една од фирмите не приложи банкарска гаранција, што беше еден од главните критериуми за влез во играта. Но, ни последниот пат, третата среќа на тендерот не се покажа како добитна. Државната комисија утврди оти нејзината понуда автобусите да ги испорача во рок од 12 до 18 месеци по потпишувањето на договорот за набавка не соодветствува со бараните критериуми од тендерот.

И сега што понатаму? Ќе се распише нов тендер, најавија од Министерството за транспорт и врски, без да прецизираат кога и под кои услови. Дали и какво решение можеби ќе понуди градската власт, не се прецизира. Единствено е познато оти градоначалникот Коце Трајановски решавањето на проблемите со јавниот превоз, како што велеше во кампањата, ќе ги решава заеднички со централната власт.

Очигледно, повторно скопјани ќе се држат на стенд-бај, што можеби и во изминатиов период се изроди како намера на Владата. На тој начин таа две и пол години, во кои минаа и неколку изборни циклуси, можеби купи и понекој поен во јавноста. Откако како цунами светската економска криза дојде и кај нас, стана јасно оти државниот буџет треба да се скусува. Дали тука лежи вистинската причина за пропаѓање на последниот тендер или, пак, во наводите во јавноста дека автобусите треба да ги купиме двојно поскапо од нивната вистинска цена, останува мистерија. Кога разрешениот министер за финансии од собраниската говорница го преколнуваше премиерот да направи итен ребаланс на буџетот и да се скусат 100 милиони евра, станува јасно дека трошењето на 60 милиони евра од државната каса за кинеското задоволство ќе ги искинеше танките конци на кои едвај се држи државната каса.

Со тие пари скромно, но, сепак, ефикасно требаше да дадеме наш придонес во заздравувањето на економијата на Кина во овие стресни времиња. Во исто време кога понуда за изработка на „даблдекерите“ достави и македонската компанија „Санос“. Сигурно дека тие пари, или дел од нив, можат да се пренаменат за изградба на трамвај во Скопје, кој е целосно готов на хартија. Да се почнеше со реализација на првите десетина километри од трамвајските шини, етапно за неколку години, како што беше планот и за набавката на автобусите, скопјани до 2011 ќе добиеја брз, еколошки и далеку поисплатлив проект. Во него ќе беа вклучени цели тимови македонски стручњаци и градежници. Но, тоа не е дел од фикс-идеите од кабинетите на „Илинденска“ бб и затоа не треба да се поддржи. Иако со изградбата на трамвајот барем за наредните 5-6 години ќе имаше работа за многу луѓе, ќе беше инвестирано во инфраструктура што ќе трае барем 50 години и ќе се шири како пајакова мрежа. Но, што да се прави, сонот од 50-тите години од минатиот век и подарените англиски двокатни автобуси изгледа се поважни од проекциите за развој.

Најдобрата работа што може да ја направи Владата е целосно да го напушти овој проект, да признае дека згрешила и ако веќе сака да троши, да се ориентира кон трамвајот. Ќе заработи силни аплаузи, а вака се плаши таму да не стигнат кривични пријави од кои некој може да настрада.