Поглед

Охрид сонува гости

Катица Чангова

Кога некој хотел или туристички центар во светот потфрла во услугите и заработува негативни критики од муштериите, тогаш сопствениците и менаџментот веднаш реагираат и мозгаат како да станат подобри. Главни приоритети се враќање на луѓето и секако на заработката. Сосема природна реакција кога опстанокот е доведен во прашање.

За жал, тоа што е нормално за светот, кај нас го нема. Двете последни сезони во Охрид беа „тапа“. Гостите ги извисија комерцијалните и приватните објекти, примамени од поевтините пакети и атрактивните содржини во Грција, Турција, Бугарија. Тоа не беше опомена да се стави прстот на глава и да се промисли како понатаму.

Туристичката понуда не само што не тргнува, туку назадува. Просто е зачудувачки тоа што хотелиерите од охридско-струшката ривиера се' уште не знаат дали нивните капацитети ќе се пополнат за петнаесеттина дена колку што остануваат до новогодишните празници. Цените ги истакнаа и чекаат резервации. Можеби е за верувале или не, ама рецептот за гости бил во балканскиот менталитет и одлуките во пет до дванаесет!

Невозможна ситуација. Наместо месеци однапред да се засукаат ракави и да се презентира најдоброто оти само така се вовлекува рака во џебот, Охрид уште спие и сонува туристи. Како ќе дојдат кога на маса нема ни јадење ни пиење. Зарем ќе ги привлечат со солени цени по хотелите?

Видливите осцилации во охридскиот, а со тоа и во македонскиот туризам треба еднакво да ги загрижат и да ги раздрмаат локалната и централната власт. Не поминуваат правдањата „времето не се погоди“ и „ние сме во економска криза“. Проблемите се во неорганизираноста, стихијноста и недефинираната стратегија за развој на гранка од која други земји профитираат. За доброто на сите ова мора што поскоро да се искорени.